دست نخورده بکر دوشیزه
دست ناکرده
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دست ناکرده. [ دَ ک َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) دست نخورده. بکر. دوشیزه. به مُهر :
دست ناکرده چندگونه کنیز
خلخی دارد و خطائی نیز.
بکر چون روی غنچه زیر پرند.
دست ناکرده چندگونه کنیز
خلخی دارد و خطائی نیز.
نظامی.
دست ناکرده دلستانی چندبکر چون روی غنچه زیر پرند.
نظامی.
کلمات دیگر: