خار خشک یا آهنی که در بیابان در راه دشمن ریزند تا مانع از عبور سوار و پیاده گردد .
خشک خار
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خشک خار. [ خ ُ ] ( اِ مرکب ) خار خشک. || آهنی که در بیابان در راه دشمن ریزند تا مانع از عبور سوار و پیاده گردد. ( از ناظم الاطباء ).
کلمات دیگر: