روزگار و زمانه ای که مردم کریم و صاحب همت در آن نباشد .
خشک جهان
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خشک جهان. [ خ ُ ج َ ] ( اِ مرکب ) روزگار و زمانه ای که مردم کریم و صاحب همت در آن نباشد. ( شرفنامه منیری ) ( برهان قاطع ) ( آنندراج ) ( انجمن آرای ناصری ).
کلمات دیگر: