بدخو تند خو
خشن خو
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خشن خو. [ خ َ ش ِ ]( ص مرکب ) بدخو. تندخو. بداخلاق. عصبانی :
از آن در خرقه آدم خشن خویی که در باطن
مرقعدار ابلیسی ملمعپوش شیطانی.
از آن در خرقه آدم خشن خویی که در باطن
مرقعدار ابلیسی ملمعپوش شیطانی.
خاقانی.
کلمات دیگر: