روح نامیه

یا روح نباتی قوت نامیه

روح نامیه. [ ح ِ ی َ / ی ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) روح نباتی. قوت نامیه. ( آنندراج ). نیرویی در گیاهان که باعث نمو آنها گردد :
ز روح نامیه مانا که نسبتی دارد
ثنای او که فزاید همی بعمرثناش.من میوه دار حکمتم از نفس ناطقه
وایشان ز روح نامیه جز نارون نیند.زبس که ریخت ازین پیش خون خفچاقان
بهندوی گهری چون پرندچین براق
عجب مدار که از روح نامیه زین پس
بجای سبزه ز گل بردمد سر خفچاق.و رجوع به روح نامی شود.