شیرین بوسه بودن بوسه شیرین داشتن
شهد بوسی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
شهدبوسی. [ ش َ ] ( حامص مرکب ) شیرین بوسه بودن. بوسه شیرین داشتن :
چو ویسه فتنه ای در شهدبوسی
چو دایه آیتی در چاپلوسی.
چو ویسه فتنه ای در شهدبوسی
چو دایه آیتی در چاپلوسی.
نظامی.
کلمات دیگر: