بورگوندی ها

بورگوندی ها یکی از تیره های ژرمن بودند که پس از فروپاشی بخش باختری امپراتوری روم به این سرزمین آمدند. در ۴۱۱ میلادی آنان از رود راین گذشتند و در ورمز یک پادشاهی را پایه ریزی نمودند. آن ها در میانه زد و خوردهای میان رومیان و هون ها سرزمینی که امروزه در مرز میان سه کشور سوئیس، ایتالیا و فرانسه است را به چنگ آوردند. در سال ۵۳۴ فرانک ها گودومار، واپسین شاه بورگوندی را شکست دادند و این سرزمین را به سرزمین در حال گسترش خود ضمیمه کردند. بورگوندی ها نام خویش را بر سرزمین بورگوین گذاردند.
زبان های ژرمنی
زبان های ژرمنی شرقی
بورگوندی ها
خاستگاه و منشأ بورگوندی ها در هالهٔ از ابهام قرار دارد. تاسیتوس، مورخ رومی که دربارهٔ قبایل ژرمن آنسوی سرحدات رودخانه راین در پایان قرن اول پس از میلاد نوشتجاتی دارد، متأسفانه به این مردمان اشاره ای نکرده است و ما اطلاعاتی قطعی از آن ها در پیش از این تاریخ نداریم. در منابع کلاسیک متأخر و منابع ابتدایی قرن وسطایی، خاستگاه شان جزیره برنهلم در دریای بالتیک معرفی شده است. اما امروزه محققان در اینباره با دیده تردید می نگرند، و کوشش هایشان برای اثبات مهاجرت فرضی بورگوندی ها از اسکاندیناوی به سرزمین اصلی در قرن اول پیش از میلاد براساس شواهد باستانشناسی، هنوز ناموفق بوده است. با این وجود، منشأ اسکاندیناویایی بورگوندی ها حداقل به اندازهٔ دیگر احتمالات، منطقی ست.
گزارش شده است که بورگوندی ها در قرن دوم بعد از میلاد در منطقه ای مابین رودخانه های ویستولا و اودر واقع در غرب لهستان امروزی می زیستند. پس از آن گاهی اوقات به سمت غرب می کوچیدند، و در قرن سوم پس از میلاد به ناحیه ای در بالادست و میانهٔ رودخانه ماین در جنوب غربی آلمان رسیدند.