اوگبارو

اوگبارو (Ug-ba-ru)، حاکم پَهاتو (paḫātu)، از سرزمین گوتیام (یعنی قسمت غربی ماد و شمال شرقی آسور در کوهستان زاگرس) و دستیار ارشد نظامی کوروش بزرگ بود. به عنوان فرمانده ارتش مادی-پارسی کوروش، گوبریاس بابل را بدون جنگ، مطابق با «سال شمار نبونئید» در ۱۲ اکتبر ۵۳۹ پ. م (۱۶ اُم ماه Tašrītu) فتح کرد. بعد از ورود موفقیت آمیزش به شهر، در ۲۹ اکتبر (۳ اُم ماه Araḫsamnu)، کوروش او را به سمت فرماندار بابل منصوب کرد، که خود گوبریاس (در اینجا با تلفظ متفات Gu-ba-ru خوانده می شود)، چند نفر را به عنوان افسران منطقه ای در بابل منصوب کرد. از این رو، به نظر می رسد که او اولین ایرانی بود که فرماندار بابل شد. با این وجود، او مدت کوتاهی بعد، در ۱۱ اُم ماه Araḫsamnu همان سال (یعنی ۶ نوامبر ۵۳۹ پ. م)، یا به گفته ویلیام شا (William H. Shea)، در سال بعدترش (یعنی ۲۷ اکتبر ۵۳۸ پ. م) درگذشت.
به نظر می رسد که احتمال قطعی وجود دارد که ارتباطی بین این شخص و گوبریاس آشوری (یعنی بابلی) که در جزئیات تفصیلی و به شکل حکایت که گزنفون نوشته است (با وجود اینکه شامل برخی بیش و کم اطلاعات موثقی است) مرتبط است. همان گوبریاسی است که گزنفون، او را پیش از سقوط بابل، «پیرمرد» می خواند، همچنین در کتاب دانیال (بنگرید به آیات ۵:۳۱, ۶:۱-۲ و غیره)، او «داریوش مادی»، شاه بابل خوانده شده است.