( جمله فعلیه ) بدهش باو بده .
صورتی دیگر از دیش ابن الهون بن خزیمه بن مدرکه یکی از قاره است .
صورتی دیگر از دیش ابن الهون بن خزیمه بن مدرکه یکی از قاره است .
دیش
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
دیش . (اِخ ) ده کوچکی است از دهستان انگهران بخش کهنوج شهرستان جیرفت با 20 تن سکنه . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8).
دیش. ( اِ ) داد و دهش. ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( برهان ).
دیش. ( اِمص )دهش. || در دو شعر ذیل از رودکی دیش مرکب است از ( دی = ده + ش ضمیر مفعولی ) به معنی بده او را. می دهش. ( لغت نامه اسدی ص 222 ). دِهَش :
خویش بیگانه گردد از پی سود
خواهی امروز مزد کمتر دیش.
و آنکو نرود راست همه مژده همی دیش.
دیش. ( ع اِ ) لهجه ای است در کلمه دیک در نزد کسانی که کاف را قلب به شین کنند. ( از تاج العروس ). خروس. ( منتهی الارب ).
دیش. ( اِخ ) الدیش. از بطن هون الدیش اند و ایشان معروف به بنوالدیش بن ملیح بن الهون باشند و قبیله عضد والدیش را قارة گویند. ابو عبید گوید وجه تسمیه ایشان به قارة بدان سبب است که شداخ لیثی خواست که ایشان را در بطن کنانه متفرق سازد لذا گفتند که دعونا قارة لانتفرق. و از اینجا است که قارة خوانده شدند. ( از صبح الاعشی ج 1 ص 349 ). و رجوع به ماده دیش در تاج العروس شود.
دیش. [ دَ ] ( اِخ ) صورتی دیگر از دیش بن الهون بن خزیمةبن مدرکة یکی از قارة است. ( از تاج العروس ). رجوع به دیش شود.
دیش. ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان انگهران بخش کهنوج شهرستان جیرفت با 20 تن سکنه. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ).
دیش. ( اِمص )دهش. || در دو شعر ذیل از رودکی دیش مرکب است از ( دی = ده + ش ضمیر مفعولی ) به معنی بده او را. می دهش. ( لغت نامه اسدی ص 222 ). دِهَش :
خویش بیگانه گردد از پی سود
خواهی امروز مزد کمتر دیش.
رودکی.
هر کس [کو] برود راست ، نشسته ست بشادی و آنکو نرود راست همه مژده همی دیش.
رودکی.
دیش. ( ع اِ ) لهجه ای است در کلمه دیک در نزد کسانی که کاف را قلب به شین کنند. ( از تاج العروس ). خروس. ( منتهی الارب ).
دیش. ( اِخ ) الدیش. از بطن هون الدیش اند و ایشان معروف به بنوالدیش بن ملیح بن الهون باشند و قبیله عضد والدیش را قارة گویند. ابو عبید گوید وجه تسمیه ایشان به قارة بدان سبب است که شداخ لیثی خواست که ایشان را در بطن کنانه متفرق سازد لذا گفتند که دعونا قارة لانتفرق. و از اینجا است که قارة خوانده شدند. ( از صبح الاعشی ج 1 ص 349 ). و رجوع به ماده دیش در تاج العروس شود.
دیش. [ دَ ] ( اِخ ) صورتی دیگر از دیش بن الهون بن خزیمةبن مدرکة یکی از قارة است. ( از تاج العروس ). رجوع به دیش شود.
دیش. ( اِخ ) ده کوچکی است از دهستان انگهران بخش کهنوج شهرستان جیرفت با 20 تن سکنه. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ).
دیش . (اِ) داد و دهش . (از آنندراج ) (ناظم الاطباء) (برهان ).
دیش . (اِخ ) الدیش . از بطن هون الدیش اند و ایشان معروف به بنوالدیش بن ملیح بن الهون باشند و قبیله ٔ عضد والدیش را قارة گویند. ابو عبید گوید وجه تسمیه ٔ ایشان به قارة بدان سبب است که شداخ لیثی خواست که ایشان را در بطن کنانه متفرق سازد لذا گفتند که دعونا قارة لانتفرق . و از اینجا است که قارة خوانده شدند. (از صبح الاعشی ج 1 ص 349). و رجوع به ماده ٔ دیش در تاج العروس شود.
دیش . (اِمص )دهش . || در دو شعر ذیل از رودکی دیش مرکب است از (دی = ده + ش ضمیر مفعولی ) به معنی بده او را. می دهش . (لغت نامه ٔ اسدی ص 222). دِهَش :
خویش بیگانه گردد از پی سود
خواهی امروز مزد کمتر دیش .
هر کس [کو] برود راست ، نشسته ست بشادی
و آنکو نرود راست همه مژده همی دیش .
خویش بیگانه گردد از پی سود
خواهی امروز مزد کمتر دیش .
رودکی .
هر کس [کو] برود راست ، نشسته ست بشادی
و آنکو نرود راست همه مژده همی دیش .
رودکی .
دیش . (ع اِ) لهجه ای است در کلمه ٔ دیک در نزد کسانی که کاف را قلب به شین کنند. (از تاج العروس ). خروس . (منتهی الارب ).
دیش . [ دَ ] (اِخ ) صورتی دیگر از دیش بن الهون بن خزیمةبن مدرکة یکی از قارة است . (از تاج العروس ). رجوع به دیش شود.
فرهنگ عمید
آنتن بشقابی.
پیشنهاد کاربران
تو ترکی میشه دندان
دیش ( Diş ) :در زبان ترکی یعنی دندان
دیش ( Dish ) :در زبان انگلیسی یعنی ظرف
دیش ( Dish ) :در زبان انگلیسی یعنی ظرف
دیش در زبان ترکی یعنی دندان
دیش در زبان فارسی به آنتن بشقابی ماهواره گفته میشه که از کلمه dish انگلیسی گرفته شده
دیش dish در زبان انگلیسی یعنی ظرف، دیس
کلمه دیس فارسی هم از کلمه انگلیسی dish گرفته شده
دیش در زبان فارسی به آنتن بشقابی ماهواره گفته میشه که از کلمه dish انگلیسی گرفته شده
دیش dish در زبان انگلیسی یعنی ظرف، دیس
کلمه دیس فارسی هم از کلمه انگلیسی dish گرفته شده
کلمات دیگر: