بلند پایه مهتر .
بزرگ مرتبه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
بزرگ مرتبه. [ ب ُ زُم َ ت َ ب َ / ب ِ ] ( ص مرکب ) بلندپایه. دارای مقام ارجمند و عالی. مهتر. مرد بزرگ. ( یادداشت بخط دهخدا ).
جدول کلمات
والا
پیشنهاد کاربران
سپهرپای. [ س ِ پ ِ ] ( ص مرکب ) بلند مرتبه :
اسبش سپهرجولان رمحش سپهرسنب
بختش سپهرمسند و تختش سپهرپای.
سوزنی.
اسبش سپهرجولان رمحش سپهرسنب
بختش سپهرمسند و تختش سپهرپای.
سوزنی.
کلمات دیگر: