هنگامه کردن

( مصدر ) ۱- غوغاکردن ۲ ٠ - فتنه و آشوب بر پا کردن ٠

( ~. کَ دَ ) (مص ل . ) آشوب برپا کردن ، سر و صدا کردن ، سر و صدا راه انداختن .

( هَنگامه کِردِن ) حماسه آفریدن؛ کولاک کردن
سِر دِروُردِن