دیده گاه

( اسم ) ۱ - محلی که دیده بان از آنجا مراقبت و نگاهبانی میکند . ۲ - منظره چشم انداز .
دیدگاه .دیده گه .

دیده گاه. [ دی دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) ( از: دیده + گاه ، پسوند مکان ) دیده گاه. ( جهانگیری ). دیدگه.جای نشستن دیده بان باشد. ( برهان ) ( انجمن آرا ). جائی که دیدبان نشیند. ( شرفنامه منیری ). جای نشستن دیده بان است و میتواند که اینجا لفظ دید بدون «ها» بود. ( آنندراج ). رصدگاه. مرصاد. مرقبة. مرصد :
پدید آمد از دور گرد سپاه
غودیده بان آمد از دیده گاه.خروشی بلند آمد از دیده گاه
بگودرز کای پهلوان سپاه.چو از راه برخاست گرد سپاه
نگه کرد بینادل از دیدگاه.وزان پس خروش آمد از دیدگاه
که گرد سواران برآمد ز راه.سواران او را بدان دیده گاه
بر دیده بان دید مانده براه.چو زی اژدها ماند یک میل راه
بدیدند بر ره یکی دیده گاه.خروشی برآمد از آن دیدگاه
که فردا برآید ز ایران سپاه.رجوع به دیدگاه شود. || منظره. چشم انداز.

= دیدگاه