میرعلی تبریزی

میر علی تبریزی (درگذشت ۸۵۰ ه‍. ق) با لقب قُدوة الکُتّاب (به معنی پیشگام خوشنویسان) فرزند میر علی سلطانی از خوشنویسان به نام و از مفاخر خوشنویسی ایرانی در سده هشتم و نهم هجری (چهاردهم و پانزدهم میلادی) است. او را واضع و مبدع خط زیبای نستعلیق می دانند که از قله های رفیع هنر ایرانی است.
فضایلی، حبیب الله. اطلس خط. انتشارات مشعل اصفهان. چاپ دوم، اصفهان۱۳۶۲ش.
Sarita Book House, Delhi، The story of Islamic Calligraphy،Atiq R. Siddiq.
The Metropolitan Museum of Art، Islamic Calligraphy،Barbara Rivolta،Annemarie Achimmel
خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران – حیدرآباد
مرقعات خط
فرهنگ دهخدا، زیل واژه میرعلی تبریزی
به کوشش: یساولی، جواد. پیدایش و سیر تحول هنر خط. انتشارت یساولی، چاپ دوم ۱۳۶۰ش
از جزئیات زندگی وی اطلاعات زیادی در دست نیست به جز آنکه مدتی در تبریز می زیسته و وفاتش به سال ۸۵۰ ه‍. ق (۱۴۴۶-۱۴۴۷ م) اتفاق افتاده است. دانشنامه بریتانیکا تولد او را حدود ۱۳۶۰ و درگذشتش را ۱۴۲۰ میلادی هر دو در تبریز ذکر کرده است.
در نیمه اول سده نهم دو نفر با نام میرعلی تبریزی می زیسته اند: یکی میرعلی بن الیاس تبریزی و دیگری میرعلی بن حسن تبریزی که میر علی فرزند حسن را بنیان گذار خط نستعلیق می دانند.
هرچند پیش از زمان میرعلی تبریزی نیز در برخی از دست نبشته ها و اسناد نوعی خط بسیار نزدیک به نستعلیق دیده می شود ولی میرعلی تبریزی بود که این خط را به صورت مستقلی عرضه نمود و به آن هویتی آشکارا داد و دارای قواعدی مشخص کرد. از این رو استادان بعدی، ابداع خط نستعلیق را به او نسبت داده اند. به هر حال می توان گفت که اگر میرعلی واضع این خط نباشد او بود که به این خط روش روشن داد.