بچوگان بازی پرداختن چوگان بازی کردن ٠
چوگان باختن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چوگان باختن. [ چ َ / چُو ت َ ] ( مص مرکب ) به چوگان بازی پرداختن. بازی گوی و چوگان کردن. چوگان بازی کردن :
زمانه اسپ و تو رائض به رای خویشت تاز
زمانه گوی و تو چوگان به رای خویشت باز.
تیغ زند نیک و پهنه بازد و چوگان.
اسب در میدان رسوائی جهانم مردوار
بیش از این در خانه نتوان گوی و چوگان باختن.
زمانه اسپ و تو رائض به رای خویشت تاز
زمانه گوی و تو چوگان به رای خویشت باز.
رودکی.
نامه نویسد بدیع و نظم کند خوب تیغ زند نیک و پهنه بازد و چوگان.
فرخی.
چوگان باختند و نیزه انداختند.( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 349 ).
- گوی و چوگان باختن ؛ ببازی گوی و چوگان پرداختن. چوگان بازی کردن : اسب در میدان رسوائی جهانم مردوار
بیش از این در خانه نتوان گوی و چوگان باختن.
سعدی ( بدایع ).
کلمات دیگر: