ضرب و زخم دیدن از چوگان
چوگان خوردن
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
چوگان خوردن. [ چ َ / چُو خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) ضرب و زخم دیدن از چوگان. چوب خوردن :
هرآینه که نشان گیرد از جراحت گوی
چوبی محابا هر سو همی خوردچوگان.
بگو چوگان خوری زآن زلف بر روی.
هرآینه که نشان گیرد از جراحت گوی
چوبی محابا هر سو همی خوردچوگان.
فرخی.
وگر گوید ربایم زآن زنخ گوی بگو چوگان خوری زآن زلف بر روی.
نظامی.
کلمات دیگر: