کلمه جو
صفحه اصلی

دریای اخضر

فرهنگ فارسی

دریای سبز . دریای سبز رنگ

لغت نامه دهخدا

دریای اخضر. [ دَرْ ی ِ اَ ض َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دریای سبز. دریای سبزرنگ. || ( اِ مرکب ) کنایه از آسمان است. ( برهان ) :
دریای اخضر فلک و کشتی هلال
هستندغرق نعمت حاجی قوام ما.
حافظ.
- موج دریای اخضر تیغ ؛ حرکت سریع شمشیر بران و آبدار :
کوه را چون سفینه بشکافد
موج دریای اخضرتیغش.
خاقانی.

دریای اخضر. [ دَرْ ی ِ اَ ض َ ] ( اِخ ) دریای سبز. نام دریائی است. ( برهان ). نام دریایی از هفت دریا که هر یکی شاخی از بحرالمحیط است. ( غیاث ) ( آنندراج ). اقیانوس هند. ( ناظم الاطباء ). جغرافیون عرب این نام را اکثر به محیط کبیر و گاه به دریای سفید ( مدیترانه ) داده اند. رجوع به اخضر و بحرالاخضر و دریای سبز و دریای محیط در ردیفهای خود شود.

دریای اخضر. [ دَرْ ی ِ اَ ض َ ] (اِخ ) دریای سبز. نام دریائی است . (برهان ). نام دریایی از هفت دریا که هر یکی شاخی از بحرالمحیط است . (غیاث ) (آنندراج ). اقیانوس هند. (ناظم الاطباء). جغرافیون عرب این نام را اکثر به محیط کبیر و گاه به دریای سفید (مدیترانه ) داده اند. رجوع به اخضر و بحرالاخضر و دریای سبز و دریای محیط در ردیفهای خود شود.


دریای اخضر. [ دَرْ ی ِ اَ ض َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) دریای سبز. دریای سبزرنگ . || (اِ مرکب ) کنایه از آسمان است . (برهان ) :
دریای اخضر فلک و کشتی هلال
هستندغرق نعمت حاجی قوام ما.

حافظ.


- موج دریای اخضر تیغ ؛ حرکت سریع شمشیر بران و آبدار :
کوه را چون سفینه بشکافد
موج دریای اخضرتیغش .

خاقانی .




کلمات دیگر: