دریاچه بختگان

دریاچه بَختِگان ، از دریاچه های ایران در استان فارس بود که هم اکنون کاملاً خشک شده است.
این دریاچه زیستگاه زمستانه پرندگانی است که از روسیه و دشتهای سیبری به ایران مهاجرت می کردند (مانند فلامینگو، درنا، کبوتر دریایی، آب چلیک، مرغابی، غاز و...) که همگی در حفظ بوم ساختار و محیط زیست نقش بسیار ارزنده ای داشتنند. دریاچه بختگان، باعث افزایش رطوبت هوا می شد و، بعلت بلند بودن ارتفاع کوه های پیرامون نی ریز، رطوبت حاصله در هوای همان منطقه باقی مانده و باعث ثمردهی درختان انجیر، بادام، رز و زیتون در کوه ها می گردید که می توان به نوعی آن را آبیاری مصنوعی کوه ها نامید.با توجه به خشکیدگی بختگان یک حرکت مردمی با نام کمپین ما صدای بختگان هستیم ایجادشده است که بر روی اطلاع رسانی شرایط بختگان تمرکز دارد و هزاران نفر از مردم و چهره های شاخص ورزشی ، فرهنگی و هنری از آن حمایت کرده اند.
منشأ آب این دریاچه رودخانهٔ کوچک «سیوند» است. این رودخانه در داخل دره ای به نام «سیوند» (یا «تنگه بلاغی») جریان دارد. «سیوند» نام روستایی بزرگ و خوش آب و هوا در مسیر راه شیراز به اصفهان (در میانه راه تخت جمشید به پاسارگاد ) می باشد. سیلاب رود «سیوند» در انتهای مسیر خود در محلی به نام پل خان به رود کُر پیوسته و از آن جا به دریاچه بختگان می ریزد.
ساختن سد درودزن سبب کاهش ورودی آب رودخانه کُر به دریاچه بختگان شده بود. در نتیجه، ورودی آب به این دریاچه به سیلاب های منطقه (آباده طشک، خیر، نیریز، خرامه و ارسنجان) محدود شده بود.