عمل جان گیری
جان ربایی
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
جان ربایی. [ رُ ] ( حامص مرکب ) عمل جان ربا. جان گیری. جان گرفتن. کشتن. میراندن :
هر روز جهان به جان رباییست
انصاف ده این چه بیوفائیست.
هر روز جهان به جان رباییست
انصاف ده این چه بیوفائیست.
نظامی.
کلمات دیگر: