<div class="boxBd">جان فرسودن. [ ف َ دَ ] ( مص مرکب ) جان را ناتوان کردن. روان را خسته ساختن : <br>عقل داند که پر زیان بوده ست <br>هرکه از بهر حال جان فرسود.<div class="au">کمال اصفهانی ( از ارمغان آصفی ).</div>رجوع به جانفرسا و جانفرسای شود.</div>

جان فرسودن. [ ف َ دَ ] ( مص مرکب ) جان را ناتوان کردن. روان را خسته ساختن : عقل داند که پر زیان بوده ست هرکه از بهر حال جان فرسود. کمال اصفهانی ( از ارمغان آصفی ). رجوع به جانفرسا و جانفرسای شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">جان را ناتوان کردن</div>

جان فرسودن

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا