کلمه جو
صفحه اصلی

دیمتریوس یکم

دانشنامه عمومی

دیمتریوس یکم سوتر (به یونانی: Δημήτριος Α' Σωτήρ) پادشاه سلوکی میان سال های ۱۶۲-۱۵۰ (پیش از میلاد) بود. از زمان پادشاهی پدرش سلوکوس چهارم او در روم گروگان بود. هنگامی که در ۱۷۵ پدرش مرد، آنتیوخوس چهارم از نبود او بهره برد و بر تاج تخت دست یازید. دیمتریوس نیز در از بند گریخت و خود را به در ۱۶۳ به سوریه رساند و شاه خواند و این زمانی بود که پسرعمویش آنتیوخوس پنجم از تخت نگونسار و کشته شده بود.
نویسندگان ویکی پدیای انگلیسی، Demetrius I Soter. (نسخه ۲ آوریل ۲۰۰۸)
در سال ۱۶۲ پیش از میلاد پادشاهی دیمتریوس یکم و به عبارتی انحطاط سلوکیان آغاز می گردد.
لقب سوتر به معنای نجات دهنده را بابلیان بدو دادند زیرا که او ایشان را از ستم تیمارخوس ساتراپشان رهانیده بود. تیمارخوس توانسته بود ماد را از پیشروی اشکانیان نگاه دارد ولی در این زمان می خواست تا بر بابل دست یابد و خود را پادشاه بخواند؛ ولی سپاهیان او به اندازه نیروهای پادشاه راستین سلوکی نبود، پس در ۱۶۰ از دیمتریوس شکست خورد و کشته شد. دیمتریوس همچنین آریاراد پنجم فرمانروای کاپادوکیه را کنار زد و بار دیگر سرزمین سلوکی را همپیمان ساخت، اگرچه این پیوستگی گذرا بود.
دیمتریوس در تاریخ یهود برای پیروزیش در برابر مکابیان سرشناس است.


کلمات دیگر: