هوش مصنوعی

هوش مصنوعی، هوش صناعی یا هوش ماشینی (به انگلیسی: Artificial Intelligence) به هوشی که یک ماشین در شرایط مختلف از خود نشان می دهد، گفته می شود. به عبارت دیگر هوش مصنوعی به سیستم هایی گفته می شود که می توانند واکنش هایی مشابه رفتارهای هوشمند انسانی از جمله درک شرایط پیچیده، شبیه سازی فرایندهای تفکری و شیوه های استدلالی انسانی و پاسخ موفق به آنها، یادگیری و توانایی کسب دانش و استدلال برای حل مسایل را داشته باشند. بیشتر نوشته ها و مقاله های مربوط به هوش مصنوعی، آن را به عنوان (دانش شناخت و طراحی عامل های هوشمند) تعریف کرده اند.
هنر ایجاد ماشین هایی که وظایفی را انجام می دهند که انجام آن ها توسط انسان ها نیاز به هوش دارد (کورزویل- ۱۹۹۰)
مطالعهٔ استعدادهای ذهنی از طریق مدل های محاسباتی (کارنیاک و مک درموت - ۱۹۸۵)
مطالعهٔ اینکه چگونه کامپیوترها را قادر به انجام اعمالی کنیم که در حال حاضر، انسان آن اعمال را بهتر انجام می دهد. (ریچ و نایت -۱۹۹۱)
خودکارسازی فعالیت هایی که ما آن ها را به تفکر انسانی نسبت می دهیم. فعالیت هایی مثل تصمیم گیری، حل مسئله، یادگیری و … (بلمن -۱۹۷۸)
تلاشی نو و مهیج برای اینکه کامپیوترها را قادر به فکر کردن کنیم. ماشین هایی با فکر و حس تشخیص واقعی (هاگلند-۱۹۸۵)
یک زمینهٔ تخصصی که به دنبال توضیح و شبیه سازی رفتار هوشمندانه به وسیلهٔ فرایندهای کامپیوتری است. (شالکوف -۱۹۹۰)
مطالعه محاسباتی که درک، استدلال و عمل کردن را توسط ماشین ها را ممکن می سازد. (وینستون - ۱۹۹۲)
توانایی دست یافتن به کارایی در حد انسان در همهٔ امور شناختی توسط رایانه (آلن تورینگ – ۱۹۵۰)
هوش مصنوعی دانش و مهندسی ساخت ماشین های هوشمند و به خصوص برنامه های رایانه ای هوشمند است. هوش مصنوعی با وظیفه مشابه استفاده از کامپیوترها برای فهم چگونگی هوش انسان مرتبط است، اما مجبور نیست خودش را به روش هایی محدود کند که بیولوژیکی باشند. (جان مک کارتی – ۱۹۸۰)
هوش مصنوعی را باید عرصهٔ پهناور تلاقی و ملاقات بسیاری از دانش ها، علوم، و فنون قدیم و جدید دانست. ریشه ها و ایده های اصلی آن را باید در فلسفه، زبان شناسی، ریاضیات، روان شناسی، عصب شناسی، فیزیولوژی، تئوری کنترل، احتمالات و بهینه سازی جستجو کرد و کاربردهای گوناگون و فراوانی در علوم رایانه، علوم مهندسی، علوم زیست شناسی و پزشکی، علوم اجتماعی و بسیاری از علوم دیگر دارد.
از زبان های برنامه نویسی هوش مصنوعی می توان به لیسپ، پرولوگ، کلیپس و ویپی اکسپرت اشاره کرد.
یک «عامل هوشمند» سیستمی است که با شناخت محیط اطراف خود، شانس موفقیت خود را پس از تحلیل و بررسی افزایش می دهد. جان مکارتی که واژه هوش مصنوعی را در سال ۱۹۵۶ استفاده نمود، آن را «دانش و مهندسی ساخت ماشین های هوشمند» تعریف کرده است.

هوش مصنوعی (artificial intelligence)
(کوته نوشت: AI) دانش ساختن ماشین ها یا برنامه های هوشمند. هوش مصنوعی شاخه ای از علم رایانه است که توانایی رایانه در شبیه سازی جنبه های مختلف هوش ازجمله ادراک، استدلال، یادگیری، پاسخ خلاقانه و نتیجه گیری از اطلاعات ناقص را مورد بحث و بررسی قرار می دهد. هوش مصنوعی حوزه پیچیده ای است که دو مبحث مرتبط را شامل می شود: درک نحوه تفکر موجودات زنده و سپس یافتن روش هایی برای بخشیدن توانایی هایی مشابه به برنامه های رایانه ای.

هوش مصنوعی
• همکار خانم: اگه یه ربات واقعا بتونه یه آدم رو دوست داشته باشه، اون آدم در قبال این عشق چه مسئولیتی نسبت به اون ماشین داره؟... این یه سوال اخلاقیه، نه؟• پروفسور هابی: قدیمی ترینشونه... مگه در ابتدا خداوند، آدم رو خلق نکرد که اونو دوست داشته باشه؟