هیپنوتیزم

هیپنوتیزم یا خوابگری شاخه ای از علم روانشناسی است که در آن به وسیلهٔ تلقین، شخص در حالت خاصی از هوشیاری قرار می گیرد.هیپنوتیزم یا به طور دقیقتر هیپنوز موجب تسلط دیگری بر فرد نمی شود بلکه دیگری با ضمیر ناخودآگاه آدمی به مکالمه و القای تلقینات می پردازد. همهٔ هیپنوزها نحویخودهیپنوتیزم است و هیپنوتیزور خارجی فقط مامای هیپنوز از درون انسان است و آن را می زایاند. همة مکاتب و عرفاً به نحوی با هیپنوز درگیر بوده اند. ضمیر ناخودآگاه تنها یک تئوریست که توضیح حقایق روی آن سوار می شود. هیپنوتیزور نمی تواند هرآنچه دوست داشت به سوژه تلقین کند. هیپنوتیزم یک امر خارق العاده نیست؛ و کارایی عجیب و غریب ندارد. اگر هم آثار غریبی داشته باشد در عدهٔ کمی دارد و خیلی قابل تکرار و تأیید نیست لذا از منظر علم رسمی پاره ای غرایب مشاهده شده در هیپنوز قابل اعتبار و برداشت کلی نیستند. (مبحث شستشوی مغزی البته در این وادی مطرح است ولی میزان پایداری این کارها باید بیشتر ارزیابی شود) هیپنوز خواب نیست. امواج مغزی در این حالت با امواج مغزی حالت خواب در بسیاری موارد فرق می کند. از یک منظر هیپنوز با تلقین معمولی هم فرق دارد چرا که مناطقی که بر اثر تلقین تحریک می شود با مناطق تحریک شده هنگام هیپنوز متفاوت است.در طی این فرایند، شخص هیپنوتیزور قادر است هر آنچه در نظر دارد به شخص هیپنوتیزم شده القا کند زیرا در این حالت تلقینات هیپنوتیزور به جای حواس بدن عمل می کند و ضمیر ناخودآگاه انسان را تحت کنترل خویش قرار می دهد.البته هرآنچه هیپنوتیزور می خواهد به هیپنوتیزم شوند تحمیل و تلقین نمی شود. هیپنوز جبر ایجاد نمی کند.
هاشم دهقان پور فراشاه، پارامترهای صحیحی بر دانش هیپنوتیزم و مانیه تیزم، ؟، ص. ؟
ویکی پدیای انگلیسی ساده
زمینهٔ روان شناسی اتکینسون و هیلگارد، نویسنده: سوزان نولن-هوکسما، ویراست ۱۵، چاپ ۲۰۰۹، ترجمهٔ مهدی گنجی، ویراستار: دکتر حمزهٔ گنجی، نشر ساوالان
خود هیپنوتیزم یعنی آن که شما خودتان را هیپنوتیزم کنید، این کار فقط با تمرکز و تفکر خود فرد صورت می پذیرد. در خود هیپنوتیزمی انسان با تأثیر گذاشتن در ضمیر ناخودآگاه می تواند اخلاق و توانایی های خویش را تغییر دهد.
روش های متعددی در هیپنوتیزم وجود دارد که در اصول مانند هم هستند. برای آن که خود را هیپنوتیزم کنید مراحل زیر را طی کنید. توجه داشته باشید که روش زیر هیچ گونه ضرر یا خطری ندارد، سعی کنید که خوابتان نبرد. این روش را در وضعیتی انجام دهید که نه زیاد گرسنه باشید و نه زیاد شکمتان پر باشد
ریلاکس کردن:در ابتدا روی یک صندلی بنشینید یا ترجیحاً روی تخت یا زمین دراز بکشید. سپس چشمانتان را ببندید و تمرکزتان را روی نفس کشیدن بگذارید. کاملاً بی حرکت باشید و با هر بازدم بدنتان را شل تر کنید و فکر کنید که بدنتان سنگین و سنگین تر می شود.۱- اکنون احساس کنید که از کف پایتان انرژی گرمی نفوذ می کند این انرژی به هرجا که برود آن جا را سنگین و کرخت و شل می کند بنابراین کف پایتان نیز سنگین و کرخت می شود؛ و کم کم به مچ پایتان می رسد و همین طور به ساق پا، زانو و تمام ران و کشالهٔ ران شما.۲- بعد از آن که این انرژی تمام پاهایتان را سنگین و شل و کرخت کرد کم کم به درون شکم شما نفوذ می کند و تمام کلیه ها و رودهٔ شما را نیز به این حالت دچار می کند قفسهٔ سینهٔ شما را دربر می گیرد و به کمر شما نیز نفوذ می کند. توجه تان به بازدم هایتان باشد که با هر بازدم بدنتان شل تر و کرخت تر می شود.۳- با هر بازدم بدنتان سنگین و شل و کرخت می شود مخصوصاً پلک هایتان مدام سنگین و سنگین تر می‍شود. کم کم انرژی به گردنتان و موی و پوست سر و صورتتان می رسد بدنتان کاملاً شل، سنگین و کرخت است.