ناستوده

(صفت ) ۱ - ناپسندیده نکوهیده.۲ - پست فرومایه .۳ - حقیرذلیل .۴ - نالایق . ۵- نادان . ۶- بدکاربد عمل جمع :ناستودگان مقابل ستوده .

ناستوده. [ س ِ / س ُ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) ناپسندیده. ( آنندراج ). مذموم. ذمیم. نامحمود. ناپسندیده. ذمیمه. مذمومه. نکوهیده. نامستحسن. ناخوب. نامقبول : گفتم زندگانی خداوند دراز باد در کارها غلو کردن ناستوده است. ( تاریخ بیهقی ). و اخلاق ناستوده به یک بار از وی دور شد. ( تاریخ بیهقی ). پیغام داد که قانون نهاده بگردانیدن ناستوده باشد. ( تاریخ بیهقی ).
و این عذر ظاهر است و طریق ناستوده نیست. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
چو رسم پارسیان ناستوده دید همی
به رسم تازی جشنی نهاد خسرو راد.و ناستوده است نزدیک ارباب الباب... تدبیر زنان را منقاد و ممتثل بودن. ( سندبادنامه ص 257 ).
گفت در نسل ناستوده ما
هست یک خصلت آزموده ما.اگرچه مار خوار و ناستوده است
عزیز است و ستوده مهره مار. || پست. فرومایه. دون. ( ناظم الاطباء ). بی ارزش :
اگر ترک باشد ببرم سرش
به خاک افکنم ناستوده برش.|| کمینه. حقیر. ذلیل. ( ناظم الاطباء ). || نالایق. ( آنندراج ). || نادان. گول. ابله. || بدکار. بدعمل. ( ناظم الاطباء ). || بیهوده. ( آنندراج ).

ناپسندیده، نکوهیده، پست، فرومایه.