متحد. [ م ُت ْ ت َ ح ِ ] ( ع ص ) ( از «و ح د» ) یکی شده. ( آنندراج ). پیوسته و متفق و موافقت کرده و متصل و یکی شده و یکی کرده. ( ناظم الاطباء ) :
پس بدین سبب آنچ پوست او رقیق بود و متحد بود پوست او به لب ، لب او دو نیمه بود. ( قراضه طبیعیات ص 46 ).
جان گرگان و سگان از هم جداست
متحد جان های مردان خداست.
مولوی.
باشد که طالب و مطلوب متحدباشند. ( اوصاف الاشراف ).
- متحدالزمان ؛ یک زمان. ( فرهنگستان ایران ).
- متحدالشکل ؛ هم شکل. همسان.
- متحدالمآل ؛ بخشنامه. ( فرهنگستان ایران ).
- متحد شدن ؛ پیوسته شدن ، متفق شدن و یکی گشتن. ( ناظم الاطباء ) : و فرونریزد تا به روزگار دراز آن رطوبت که با گل متحد شده است... ( قراضة طبیعیات ).
- متحد کردن ؛ پیوسته و متصل کردن و متفق نمودن و یکی کردن. ( ناظم الاطباء ).
- متحد گردیدن ؛ متحد شدن : و چون آتش بدو متحد و متداخل گردد بیاض ضوء او بر سرخی غالب گردد. ( قراضه طبیعیات ).