هم اغوش

( هم آغوش ) ( صفت ) کسی که دربغل دیگری باشد.
دو تن که در آغوش یکدیگر خسبند همدم

( هم آغوش ) (هَ ) (ص مر. ) در آغوش یکدیگر، در بر یکدیگر.

( هم آغوش ) هم آغوش. [ هََ ] ( ص مرکب ) دو تن که در آغوش یکدیگر خسبند. همدم :
گهی میکرد شهد باربد نوش
گهی می بود با شیرین هم آغوش.چو شیرین ساقیی باشد هم آغوش
نه شیر، ار زهر باشد هم شود نوش.گربا دگری شدی هم آغوش
ما را به زبان مکن فراموش.یکی را دست حسرت بر بناگوش
یکی با آنکه میخواهد هم آغوش. || بسیار نزدیک. نظیر و مانند :
تا چو هم آغوش غیوران شوم
محرم دستینه حوران شوم.شاه را غارپرده دار شده
او هم آغوش یار غار شده.سکندر هم آغوش دارا شدی
چه بودی که مرگ آشکارا شدی ؟

۱. ویژگی دو تن که دست در گردن یکدیگر انداخته یا در آغوش یکدیگر جای گرفته باشند.
۲. [مجاز] همدم.