ورطه

گرداب، منجلاب، جای طرناک وزمینی که راه بجایی، نداشته باشد، هرامری که نجات از آن دشوارباشد، ورطات جمع
( اسم ) ۱ - زمین پست . ۲ - هلاکت : و اگر ملک او رامجال سخن دهد بیک کلمه خود را از آن ورطه بیرون آرد . ۳ -امری دشوار که از آن نتوانند رهایی یابند. ۴ - گل تنک که چون در آن افتند نتوانند بیرون آیند. ۵ - چاه . ۶ - مهلکه : برین عزم که دیو گاوپای آمد و پای درین ورط. خطر نهاد...

(وَ ط ) [ ع . ورطة ] (اِ. )۱ - جای خطرناک . ۲ - منجلاب ، گرداب .

( ورطة ) ورطة. [ وَ طَ ] ( ع اِ ) کون. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). اِست. ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). || هر زمین پست مغاک. || زمین هموار بی راه و نشان. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). بیابان بی راه و بی نشان. ( ناظم الاطباء ). || هلاکی و هر امر دشوار که روی رهایی نداشته باشد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ). || گِل تنک. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). وحل. ( اقرب الموارد ). || گِلزار که چون گوسفند در آن افتد رها نشود. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). || چاه.( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). ج ، وِراط. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || هلاکت و جای هلاکت. || هر خطر و دشواری که دچار انسان میگردد. || تباهی. || هر چیز ترسناک و هولناک و خطرناک که کسی از آن رهایی ندارد. ( ناظم الاطباء ) :
خلاصم ده از ورطه ناپسند
به رویم در مغفرت درمبند.- ورطه هلاکت ؛ مخاطره و جای خطرناک. ( ناظم الاطباء ).
|| غرقاب. ( ناظم الاطباء ). || مجازاً به معنی گرداب مستعمل است. ( غیاث اللغات از منتخب از بحر الجواهر ) :
گفتم از ورطه ٔعشقت به صبوری به در آیم
باز می بینم دریا نه پدید است کرانش.در این ورطه کشتی فروشد هزار
که پیدا نشد تخته ای بر کنار.اگر نه عقل به مستی فروکشد لنگر
چگونه کشتی از این ورطه بلا بَبَرد.ما آزموده ایم در این شهر بخت خویش
باید برون کشید از این ورطه رخت خویش.

۱. گرداب، منجلاب.
۲. جای خطرناک.
۳. محل هلاک.
۴. هر امری که نجات از آن دشوار باشد.

منجلاب