ناشتا

گرسنه، شخص گرسنه که ازبامدادچیزی نخورده باشد، ناشتاب نیزگفته شده، ناشتایی:غذائی که صبح خورند
( اسم ) ۱ - نخورده ماندن از بامداد تا پاسی از روز. ۲ - ( صفت ) کسی که از بامداد تا پاسی از روز چیزی نخورده :[ وقتی ناشتا هستی سیگار نکش که خیلی ضرر دارد.] ۳ - در حال نخوردگی غذااز دیرباز: [...با یک دسته کاسنی هفت روز بخورند ناشتاجگر و زهره را بشوید.] یا به ناشتا: شورابه های بیمزه ناخوش اندراو همچون دهان صاحب علت بناشتا. ( معزی .۲۵ )

(ص . ) گرسنه ، کسی که از صبح غذا نخورده باشد، صبحانه نخورده .

ناشتا. [ ش ْ /ش ِ ] ( ص ) ناهار را گویند که از بامداد باز چیزی نخوردن است. ( برهان قاطع ) . به معنی نهار که از دیرگاه چیزی نخورده باشد و آن را ناشتاب نیز گویند. ( انجمن آرا ). کسی که از صبح چیزی نخورده باشد. ( فرهنگ نظام ) . گرسنه بودن یعنی نهار ماندن که از بامداد چیزی نخورده باشد. ( غیاث اللغات ). رائق. علی الریق. ناهار. آب دهن. خف : با یک دسته کاسنی هفت روز بخورندناشتا جگر و زهره را بشوید. ( ذخیره خوارزمشاهی ).
دل گرسنه درآمد بر خوان کائنات
چون شبهتی بدید برون رفت ناشتا.جان از درون به فاقه و تن از برون به برگ
دیو از خورش به هیضه و جمشید ناشتا.سوگند هم به خاک عزیزش که خورده نیست
زین به نواله ای دهن ناشتای خاک.محروم آن گرسنه که بر خوان پادشا
عمری نشسته باشد و گویند ناشتاست.کودکان ناشتا پدر مدیون
مخور این نان و آش ، خون خور خون.مخور ناشتا تا توانی شراب
اگر باید انگشت زد بر تراب.

۱. شخص گرسنه که از بامداد چیزی نخورده باشد.
۲. گرسنه، غذانخورده.
* ناشتا شکستن: [مجاز] غذایی اندک در بامداد خوردن، ناشتایی خوردن.

/naashtaa/ گرسنه

گرسنه