( صفت ) آنکه یا آنچه کوه را بدرد کوه شکاف : نوک سنان کوه در سینه دوز او از بازوی سپهر کمانکش سپر گشاد . ( جوامع الحکایات )
کوه در
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
کوه در. [ دَ ] ( نف مرکب ) آنکه یا آنچه کوه رابدرد. کوه شکاف. ( از فرهنگ فارسی معین ) :
نوک سنان کوه در سینه دوز او
از بازوی سپهر کمانکش سپر گشاد.
نوک سنان کوه در سینه دوز او
از بازوی سپهر کمانکش سپر گشاد.
( جوامعالحکایات از فرهنگ فارسی معین ).
کلمات دیگر: