<div class="boxBd">دوشیدنی. [ شی دَ ] ( ص لیاقت ) لایق و سزاوار دوشیدن. درخور دوشیدن. || حیوان شیرده. ( ناظم الاطباء ). گاو. گوسفند و بز و جز آن که از آن شیر دوشند. دوشا. دوشائی. دوشایی : <br>دگر چارپایان دوشیدنی <br>ز گستردنی و ز پوشیدنی.<div class="au">فردوسی.</div>مر او را ز دوشیدنی چارپای <br>ز هر یک هزار آمدندی بجای.<div class="au">فردوسی.</div>رجوع به دوشیدن شود.</div>

دوشیدنی. [ شی دَ ] ( ص لیاقت ) لایق و سزاوار دوشیدن. درخور دوشیدن. || حیوان شیرده. ( ناظم الاطباء ). گاو. گوسفند و بز و جز آن که از آن شیر دوشند. دوشا. دوشائی. دوشایی : دگر چارپایان دوشیدنی ز گستردنی و ز پوشیدنی. فردوسی. مر او را ز دوشیدنی چارپای ز هر یک هزار آمدندی بجای. فردوسی. رجوع به دوشیدن شود.

لغت نامه دهخدا

<div class="boxBd">لایق و سزاوار دوشیدن .</div>

دوشیدنی

فرهنگ فارسی

لغت نامه دهخدا