پر گره
فارسی به انگلیسی
فرهنگ فارسی
( صفت ) پر چین پر شکنج .
لغت نامه دهخدا
پرگره. [ پ ُ گ ِ رِه ْ ] ( ص مرکب ) پرعُقَد. پرشکنج. پرچین :
سیاوش ز گفت گروی زره
بُرو پر ز چین کرد و رخ پرگره.
سیاوش ز گفت گروی زره
بُرو پر ز چین کرد و رخ پرگره.
فردوسی.
فرهنگ عمید
۱. دارای گرهِ بسیار.
۲. پرچین وشکن.
۲. پرچین وشکن.
کلمات دیگر: