( صفت واسم ) ۱ - نظم دهنده ناظم .۲ - افرادفوجی نظامی که مامورایجادنظم ونسق درحوزه هابودندوغالباپیشاپیش سپاه حرکت میکردندوجامه سرخ می پوشیدند( صفویه ). ۳ - فراش مامورتنبیه وسیاست میرغضب ( قاجاریه ).
نسقچی
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
( ~. ) [ ع - تر. ] (اِمر. ) نظم دهنده ، ناظم .
لغت نامه دهخدا
نسقچی. [ ن َ س َ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) چوبدارو انتظام کننده شهریان و لشکریان. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). پاسبان و محافظی که از جانب پادشاه مقرر شده باشد به خصوص در نظم سپاه و اردو. ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ عمید
پاسبان و مٲموری که وظیفه اش برقرار ساختن نظم بود، مٲمور تنبیه، سیاست، و مجازات گناهکاران.
دانشنامه عمومی
نَسَقْچی یا نسقچی باشی عنوان یکی از مشاغل مهم درباری در عصر قاجار بود که امور مربوط به تنبیهات بدنی افراد را بر عهده داشت. این عمل را نسقچی گری می گفته اند.
بامداد، مهدی (۱۳۴۷)، شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲ و ۱۳ و ۱۴ هجری (جلد ۳)، تهران: زوار
در لغتنامه دهخدا معنای نسقچی: چوبدار و انتظام کنندهٔ شهریان و لشکریان ذکر شده و گفته شده که به پاسبان و محافظی که از جانب پادشاه به خصوص در نظم سپاه و اردو مقرر شده باشد، نسقچی گفته می شود.
اما به نظر می رسد که این معنا تا دورهٔ قاجار اندکی دستخوش تغییر شده و این کلمه در دوره قاجاریه صرفاً به معنایی خاص به کار گرفته می شده است.
مهدی بامداد در تعریف این شغل در عصر قاجاریه می نویسد:
بامداد، مهدی (۱۳۴۷)، شرح حال رجال ایران در قرن ۱۲ و ۱۳ و ۱۴ هجری (جلد ۳)، تهران: زوار
در لغتنامه دهخدا معنای نسقچی: چوبدار و انتظام کنندهٔ شهریان و لشکریان ذکر شده و گفته شده که به پاسبان و محافظی که از جانب پادشاه به خصوص در نظم سپاه و اردو مقرر شده باشد، نسقچی گفته می شود.
اما به نظر می رسد که این معنا تا دورهٔ قاجار اندکی دستخوش تغییر شده و این کلمه در دوره قاجاریه صرفاً به معنایی خاص به کار گرفته می شده است.
مهدی بامداد در تعریف این شغل در عصر قاجاریه می نویسد:
wiki: نسقچی
کلمات دیگر: