جایی که آنجا قمار بازند
مقامر خانه
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
مقامرخانه. [ م ُ م ِ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) جایی که آنجا قمار بازند. ( آنندراج ). قمارخانه. ( ناظم الاطباء ) :
بخیلی کو به یک جو زر بمیرد
چرا گرد مقامرخانه گردد.
در مقامرخانه تو شش پنج باز.
مقامرخانه است افلاک زر بنما و زر بستان.
بخیلی کو به یک جو زر بمیرد
چرا گرد مقامرخانه گردد.
عطار ( دیوان چ تفضلی ص 136 ).
رهروان رفتند پیش گنج بازدر مقامرخانه تو شش پنج باز.
عطار ( مصیبت نامه چ نورانی وصال ص 73 ).
به مردم عرض جمعیت کن از ایشان دگر بستان مقامرخانه است افلاک زر بنما و زر بستان.
سلیم ( از بهار عجم و آنندراج ).
کلمات دیگر: