کارل اداورد زاخائو (به آلمانی: Eduard Sachau) (زادهٔ ۲۰ ژوئیه ۱۸۴۵ در نوی مونستر - مرگ ۱۹۳۰ در برلین) خاورشناس آلمانی بود.
او استاد دانشگاه های وین و برلین بود. در ۱۸۸۷ او رئیس سمینار زبان های شرقی بود. او بارها به خاور نزدیک سفرکرد.
زاخائو توجه ویژه بر زبان سریانی و دیگر گویش های آرامی داشت. او در زمینهٔ ابوریحان بیرونی کارشناس برجسته ای بود؛ در ۱۹۲۳ ترجمه آثارالباقیه به همراه شرح حال جامعی از بیرونی را در لایپزیگ منتشر ساخت. وی در ۱۹۲۵ ترجمهٔ کتاب الهند بیرونی را، که در آن جزئیاتی چون اعداد هندی را شرح داده، به چاپ رساند. او همچنین در زمینه تاریخ ریاضیات مقاله ای درباره مسئله شطرنج از دید جبری در نزد بیرونی نوشته است.
او استاد دانشگاه های وین و برلین بود. در ۱۸۸۷ او رئیس سمینار زبان های شرقی بود. او بارها به خاور نزدیک سفرکرد.
زاخائو توجه ویژه بر زبان سریانی و دیگر گویش های آرامی داشت. او در زمینهٔ ابوریحان بیرونی کارشناس برجسته ای بود؛ در ۱۹۲۳ ترجمه آثارالباقیه به همراه شرح حال جامعی از بیرونی را در لایپزیگ منتشر ساخت. وی در ۱۹۲۵ ترجمهٔ کتاب الهند بیرونی را، که در آن جزئیاتی چون اعداد هندی را شرح داده، به چاپ رساند. او همچنین در زمینه تاریخ ریاضیات مقاله ای درباره مسئله شطرنج از دید جبری در نزد بیرونی نوشته است.
wiki: ادوارد زاخائو