اقداح

کاسه ها، جمع قدح
( اسم ) جمع قدح کاسه های بزرگ پیاله ها.
عیب کردن کسی را . فحش گفتن

( اِ ) [ ع . ] (مص ل . ) عیب نمودن ، بد گفتن .
( اَ ) [ ع . ] ( اِ. ) جِ قدح ، کاسه ها.

اقداح. [ اَ ] ( ع اِ ) ج ِ قَدَح ، بمعنی کاسه ای که دو کس را سیر گرداند یا عام است. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) :
تن عدوی تو با ناله باد چون تن زیر
لب ولی تو پر خنده چون لب اقداح.|| ج ِ قِدح ، بمعنی تیر قمار و تیر تمام ناتراشیده. ( اقرب الموارد ). رجوع به قدح شود.

---

اقداح. [ اِ ] ( ع مص )عیب کردن کسی را. فحش گفتن. ( تاج المصادر بیهقی ).

= قَدَح