معی

روده , زه , تنگه , شکم , شکنبه , دل و روده , احشاء , پر خوري , شکم گندگي , طاقت , جرات , بنيه , نيرو , روده در اوردن از , غارت کردن , حريصانه خوردن

(مِ عا) [ ع . ] (اِ.) روده ؛ ج . امعاء.

( ~.) [ ع . ] (اِ.) جوی آب ، آبراهه .

معی . [ م ِ عا ] (ع اِ) هر آبراهه ای که از زمین پست به سوی آبراهه ٔ دیگر رود یا زمین نرم میان دو زمین درشت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). ج ، امعاء. (اقرب الموارد). || آب تک یعنی جای ایستادن آب در قعر. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || معی الفار؛ نوعی از خرمای ردی . (منتهی الارب ) (آنندراج ). نوعی از خرمای پست و ردی . (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).

معی . [ م ِ عا / م َع ْی ْ ] (ع اِ) رودگانی . ج ، امعاء. (مهذب الاسماء). روده . (ترجمان القرآن ) (بحر الجواهر). روده . ج ، امعاء. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || هم مثل المعی و الکرش ؛ یعنی ایشان در نیکوحالی و ارزانیند. (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).