معلا

( اسم ) رسم الخط فارسی برای معلی . معلات ( معلاه ) . ( اسم ) بلندی قدر شرف بزرگواری جمع : معالی ( این مفرد در فارسی مستعمل نیست ) .

(مُ عَ ل لا ) [ ع . معلی ] (اِمف . ) برافراشته ، بلندمرتبه .

معلا. [ م ُ ع َل ْ لا ] ( ع ص ) برافراشته و بلند کرده و برداشته. ( ناظم الاطباء ). بلند. عالی. دارای علو. رفیع :
طالعش را شهسواری دان که بار هودجش
کوهه عرش معلا برنتابد بیش از این.خاقان اکبر کز فلک ، بانگ آمدش کالامر لک
در پای اودست ملک ، روح معلا ریخته.گر به مکه فلک و نور مجزا دیدند
در مدینه ملک و عرش معلا بینند.حضرت ستر معلا دیده ام
ذات سیمرغ آشکارا دیده ام.- درگاه معلا ؛ درگاه بلند و رفیع. ( ناظم الاطباء ).

۱. برافراشته، بلند شده.
۲. بلندمرتبه.