بی بی

بیبی (فیلم). «نوزاد» (انگلیسی: Baby (2007 film)) یک فیلم است که در سال ۲۰۰۷ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به تزی ما و کنت چوی اشاره کرد.
مه ۲۰۰۷ (۲۰۰۷-05) (Los Angeles Asian Pacific Film Festival)
۳۰ دسامبر ۲۰۰۸ (۲۰۰۸-12-۳۰) (United States)

[ویکی فقه] بیْ بی، عنوان احترام آمیز به معنای بانو، کدبانو یا خاتونِ خانه برای بزرگداشت و تکریم زنان است.
اصل این کلمه ترکی شرقی و به معنای «مادرپیر»، «مادربزرگ»، «زن صاحب جاه»، «خانم»، و در ترکی آناتولی « عمه » است. در ترکی قدیم «بوبی» به معنی خانم و بیوه و احتمالاً نام آوا و از زبان کودکان گرفته شده است. عنوان بی بی به زبانهای فارسی و هندی نیز درآمده است. در زبان و ادب و شعر فارسی نیز بی بی به معنای بانو، کدبانوی خانه ، خاتون و زن نیکو آمده است.
← واژه بی بی به صورت پیش نام
(۱) آنندراج، محمدپادشاه، تهران، ۱۳۳۵ش. (۲) محمد مهدی استرابادی، سنگلاخ، به کوشش روشن خیاوی، تهران، ۱۳۷۴ش. (۳) ایرج افشار سیستانی، واژه نامۀ سیستانی، تهران، ۱۳۶۵ش. (۴) جاوید اقبال، جاویدان اقبال، ترجمۀ شهیندخت کامران مقدم، تهران، ۱۳۶۲ش. (۵) احمد اقتداری، فرهنگ لارستانی، تهران، ۱۳۴۴ش. (۶) امیرحسین اکبری شالچی، فرهنگ گویشی خراسان بزرگ، تهران، ۱۳۷۰ش. (۷) محمد انوری، دیوان، به کوشش محمدتقی مدرس رضوی، تهران، ۱۳۴۰ش. (۸) اوبهی هروی، حافظ سلطانعلی، فرهنگ تحفةالاحباب، به کوشش فریدون تقی زادۀ طوسی و نصرت الزمان ریاضی هروی، مشهد، ۱۳۶۵ش. (۹) محمدابراهیم باستانی پاریزی، خاتون هفت قلعه، تهران، ۱۳۴۴ش. (۱۰) سلیمان بخاری، لغت چغتای و ترکی عثمانی، استانبول، ۱۲۹۸ق. (۱۱) محمدحسین بن خلف تبریزی، برهان قاطع، به کوشش محمدمعین، تهران، ۱۳۶۱ش. (۱۲) ناصر بقایی، امثال فارسی در گویش کرمان، تهران، ۱۳۷۰ش. (۱۳) ابوالقاسم پورحسینی، فرهنگ لغات و اصطلاحات مردم کرمان، تهران، ۱۳۷۰ش. (۱۴) عبدالرحمان جامی، نفحات الانس، به کوشش مهدی توحیدی پور، تهران، ۱۳۳۶ش. (۱۵) حمدالله مستوفی، تاریخ گزیده، به کوشش عبدالحسین نوایی، تهران، ۱۳۶۲ش. (۱۶) احمد دهلوی، فرهنگ آصفیه، لاهور، ۱۹۸۶م. (۱۷) محمدحسن رجبی، مشاهیر زنان ایرانی و پارسی گوی از آغاز تا مشروطه، تهران، ۱۳۷۴ش. (۱۸) جمال رضایی، واژه نامۀ گویش بیرجند، تهران، ۱۳۷۳ش. (۱۹) عبدالحسین زرین کوب، پله پله تا ملاقات خدا، تهران، ۱۳۷۹ش. (۲۰) ضیاءالدین سجادی، فرهنگ لغات و تعبیرات با شرح اعلام و مشکلات دیوان خاقانی شیروانی، تهران، ۱۳۷۴ش. (۲۱) احمد شاملو، کتاب کوچه، تهران، ۱۳۷۷ش. (۲۲) شرافت نوشاهی، شریف احمد، شریف التواریخ، گجرات، ۱۴۰۳ق/۱۹۸۳م. (۲۳) ابراهیم شکورزاده، عقاید و رسوم مردم خراسان، تهران، ۱۳۶۳ش. (۲۴) سهیلا شهشهانی، چهارفصل آفتاب، تهران، ۱۳۶۶ش. (۲۵) محمود صرافی، فرهنگ گویش کرمانی، تهران، ۱۳۷۵ش. (۲۶) هیبت الله غفاری، ساختارهای اجتماعی عشایر بویراحمد، تهران، ۱۳۶۸ش. (۲۷) میرزاحسین فراهانی، سفرنامه، به کوشش حافظ فرمانفرماییان، تهران، ۱۳۴۲ش. (۲۸) فرحناز قاضیانی، بختیاریها، بافته ها و نقوش، تهران، ۱۳۷۶ش. (۲۹) حسین کاظم قدری، تورک لغتی، استانبول، ۱۹۲۸م. (۳۰) عمررضا کحاله، اعلام النساء، بیروت، مؤسسةالرساله. (۳۱) ذوالفقار کرمانی، جغرافیای نیمروز، به کوشش عزیزالله عطاردی، تهران، ۱۳۷۴ش. (۳۲) کیا، صادق، واژه نامۀ طبری، تهران، ۱۳۲۷ش. (۳۳) اسدی طوسی، لغت فرس، به کوشش عباس اقبال آشتیانی، تهران، ۱۳۱۹ش. (۳۴) لغت نامۀ دهخدا. (۳۵) ظهراب مددی، واژه نامۀ زبان بختیاری، تهران، ۱۳۷۵ش. (۳۶) محمدجواد مشکور، تعلیقات بر اخبار سلاجقۀ روم ابن بی بی، تهران، ۱۳۵۰ش. (۳۷) محمدمعصوم معصوم علیشاه، طرائق الحقائق، به کوشش محمدجعفر محجوب، تهران، ۱۳۴۵ش. (۳۸) منزوی، خطی مشترک. (۳۹) محمدباقر نیرومند، واژه نامه ای از گویش شوشتری، تهران، ۱۳۵۵ش.