مسافرخانه

مسافرخانه نوعی مکان اقامتی اجاره ای است. معمولاً هر اتاق دارای یک تا دو تخت است. امکانات بهداشتی (حمام و توالت) و نیز آشپزخانه در بسیاری موارد در بیرون از اتاق ها قرار دارند و به صورت اشتراکی مورد استفاده قرار می گیرند.
هفته نامه آلمانی اشپیگل، مقاله "هوستل ها در آلمان". ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۷
مسافرخانه . (اِ مرکب) جایی که مسافر فرود آید. جایی که مسافر منزل کند. میهمانخانه و کاروانسرای و منزلگاه مسافر. (ناظم الاطباء). در تداول امروزه بین مسافرخانه و مهمانخانه فرق می گذارند، چنان که مسافرخانه محل اقامت و شب به سر بردن است، اما مهمانخانه جز از اقامت، غذا (شام و نهار و صبحانه) نیز برای استفادهٔ مهمانان دارد.
در ایران به مکانهای اقامتی ارزان قیمت شبانه روزی، مهمانپذیر و نیز مسافرخانه گفته می شود. در نیمهٔ اول قرن چهاردهم خورشیدی، ساخت مسافرخانه های ارزان قیمت در شهرهای مختلف ایران گسترش یافت و در شهرهای مختلف این مکان ها، در میادین اصلی شهر، دروازه های ورودی و نیز در مجاورت گاراژهای مسافرتی ساخته شدند. در دهه های اخیر، علاقهٔ بیشتری به ساخت و اقامت در هتل به وجود آمده است. به همین دلیل، بسیاری از مسافرخانه های قدیمی تغییر کاربری داده اند. در دوره های قدیمی تر، کاروانسراها نقش مهمانخانه را بر عهده داشته اند.
مهمان سرای جوانان (youth hostel) اقامتگاهی ارزان قیمت، ویژهٔ اقامت جوانان برای مدت کوتاه است. این گونه مهمان سراها محل خوابی است که تخت های یک اتاق را به شما اجاره می دهد و در واقع یک اتاق بین چند نفر مشترکاً بهره برداری می شود. تعداد تخت ها در هر اتاق از ۲ الی ۸ تخت متغیر است. بسیاری مهمان سراها در سال های اخیر اتاق های تک نفری نیز دراختیار مسافر قرار می دهند. مهمان سراها کم و بیش هیچ چیزی از امکانات هتل ها کم ندارند و تقریباً تنها چیزی که قیمت آن ها را پایین می آورد استفاده کردن هم زمان چند نفر از یک اتاق می باشد. البته تا آنجایی که تجربه نشان داده است خیلی به ندرت پیش می آید که تمام اتاق های یک مهمان سرا پر از مسافر باشند، در ۸۰ درصد اوقات شما تنها یا با یک یا دو نفر دیگر در آن اتاق اسکان خواهید داشت.