( اسم ) راننده و برند. خر خربنده خرکچی .
نام یکی از وادیهای خوارزم است در نواحی ساوکان .
نام یکی از وادیهای خوارزم است در نواحی ساوکان .
خرور
فرهنگ فارسی
لغت نامه دهخدا
خرور. [ خ َ ] (اِخ ) نام یکی از وادیهای خوارزم است در نواحی ساوکان . (از معجم البلدان ).
خرور. [ خ َ ] (ع ص ، اِ) زن که فرجش بسیار آبناک باشد. (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (منتهی الارب ).
خرور. [ خ ُ ] ( ع مص ) افتادن. || از بالا بپایین افتادن. || شکافتن چیزی. || هجوم آوردن بر کسی از جایی که معلوم نباشد. || مردن. || آواز کردن گربه و ببر و پلنگ. ( منتهی الارب )( از لسان العرب ) ( از تاج العروس ). خرخر کردن. || آواز کردن در خواب. ( از آنندراج ). خرخر کردن. آواز کردن ، آن آوازی که از خیشوم بوقت خواب برآید. || بانگ کردن آب. ( تاج المصادر بیهقی ).
خرور. [ خ َ ] ( ع ص ، اِ ) زن که فرجش بسیار آبناک باشد. ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( منتهی الارب ).
خرور. [ خ َرْ وَ ] ( ص مرکب )راننده خر. برنده خر. خرکچی. خربنده :
سواری تو و ما همه بر خریم
هم از خروران در هنر کمتریم.
خرور. [ خ َ ] ( اِخ ) نام یکی از وادیهای خوارزم است در نواحی ساوکان. ( از معجم البلدان ).
خرور. [ خ َ ] ( ع ص ، اِ ) زن که فرجش بسیار آبناک باشد. ( از تاج العروس ) ( از لسان العرب ) ( منتهی الارب ).
خرور. [ خ َرْ وَ ] ( ص مرکب )راننده خر. برنده خر. خرکچی. خربنده :
سواری تو و ما همه بر خریم
هم از خروران در هنر کمتریم.
فردوسی.
خرور. [ خ َ ] ( اِخ ) نام یکی از وادیهای خوارزم است در نواحی ساوکان. ( از معجم البلدان ).
خرور. [ خ َرْ وَ ] (ص مرکب )راننده ٔ خر. برنده ٔ خر. خرکچی . خربنده :
سواری تو و ما همه بر خریم
هم از خروران در هنر کمتریم .
سواری تو و ما همه بر خریم
هم از خروران در هنر کمتریم .
فردوسی .
خرور. [ خ ُ ] (ع مص ) افتادن . || از بالا بپایین افتادن . || شکافتن چیزی . || هجوم آوردن بر کسی از جایی که معلوم نباشد. || مردن . || آواز کردن گربه و ببر و پلنگ . (منتهی الارب )(از لسان العرب ) (از تاج العروس ). خرخر کردن . || آواز کردن در خواب . (از آنندراج ). خرخر کردن . آواز کردن ، آن آوازی که از خیشوم بوقت خواب برآید. || بانگ کردن آب . (تاج المصادر بیهقی ).
فرهنگ عمید
= خرکچی
خرکچی#NAME?
کلمات دیگر: