کلمه جو
صفحه اصلی

ویه

فرهنگ فارسی

پسوند دال بر معانی ذیل : ۱ - تصغیر و استعطاف بالویه . ۲ - شباهت و مانندگی سیبویه مشکویه . ۳ - دارندگی صاحبی برزویه دادویه . توضیح مرحوم قزوینی (( ویه ) ) را معادل - و ( واو تصغیر ترحیم و استعطاف ) دانسته اند.

فرهنگ معین

(وُ یَ یا یِ ) [ معر. ] (پس . ) پسوند دال بر معانی ذیل : ۱ - تصغیر و استعطاف : بالویه . ۲ - شباهت و مانندگی : سیبویه . ۳ - دارندگی ، صاحبی : برزویه .

لغت نامه دهخدا

ویه . [ ی ِ ] (اِخ ) دهی است جزء بلوک فاراب دهستان عمارلو از بخش رودبار شهرستان رشت . (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2).


ویه. [ ی ِ ] ( اِخ ) دهی است جزء بلوک فاراب دهستان عمارلو از بخش رودبار شهرستان رشت. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).

ویه. [ وَی ْه ْ / -وی َ ] ( پسوند ) پسوندی است دال بر معانی ذیل : 1- تصغیر و استعطاف : بالویه. 2- شباهت و مانندگی : سیبویه ، مشکویه. 3- دارندگی ، صاحبی : برزویه ، دادویه. توضیح اینکه محمد قزوینی «ویه » را معادل «و» ( واو تصغیر، ترحیم و استعطاف ) دانسته است. ( از فرهنگ فارسی معین ).

ویه . [ وَی ْه ْ / -وی َ ] (پسوند) پسوندی است دال بر معانی ذیل : 1- تصغیر و استعطاف : بالویه . 2- شباهت و مانندگی : سیبویه ، مشکویه . 3- دارندگی ، صاحبی : برزویه ، دادویه . توضیح اینکه محمد قزوینی «ویه » را معادل «و» (واو تصغیر، ترحیم و استعطاف ) دانسته است . (از فرهنگ فارسی معین ).


دانشنامه عمومی

روستای ویه در استان گیلان، شهرستان رودبار، بخش عمارلو، دهستان کلیشم واقع است. زبان مردم روستای ویه تاتی است که از کهن ترین زبان های ایرانی محسوب می شود.
لغت نامه دهخداروستای ویه موقعیتی بکر در منطقه داردواگر چند همواره با مشکلات دست وپاگیری مواجه بوده اما همواره آن را حفظ کرده است. مردم روستای ویه اغلب به شغل کشاورزی مشغولند.

گویش مازنی

نوعی چاشنی غذا که از سبزی های خوشبو و ادویه درست کنند


/veye/ نوعی چاشنی غذا که از سبزی های خوشبو و ادویه درست کنند

پیشنهاد کاربران

در گویش تاتی به عروس ویه میگویند.


کلمات دیگر: