رقص کنان

( صفت ) در حال رقصیدن .

رقص کنان. [ رَ ک ُ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) در حال رقصیدن. ( فرهنگ فارسی معین ). در حال رقص :
از قدمش چون فلک رقص کنان شد زمین
همچو ستاره به صبح خانه گرفت اضطراب.مرغ شد اندر هوا رقص کنان صبحدم
بلبله را مرغ وار وقت سماع است هم.او رقص کنان به زیر گردی
می کرد بدین صفت نبردی.سایه و نور از علم شاخسار
رقص کنان برطرف جویبار.مرده از خاک لحد رقص کنان برخیزد
گرتو بالای عظامش گذری و هی رمیم.عاشق آن است که بی خویشتن از ذوق سماع
پیش شمشیر بلا رقص کنان می آید.بخت پیروز که با من به خصومت می بود
بامداد از در من رقص کنان بازآمد.وربدانم بدر مرگ که حشرم با تست
از لحد رقص کنان تا به قیامت بروم.بعد صد سال اگر بر سر خاکم گذری
سر برآرد ز گلم رقص کنان عظم رمیم.

۱. در حالت رقص.
۲. در حال جست وخیز از فرط خوشی و نشاط.