نبردناو

نَبَردناو نوعی کشتی جنگی بزرگ با زره ضخیم است که دارای توپخانه ای با بزرگ ترین (کالیبرِ) توپ است.
نبردناو کلاس آیووا
نبردناو کلاس کیروف
نبردناوها از سال ۱۸۷۵ تا پایان جنگ جهانی دوم قدرتمندترین کشتی های جنگی به شمار رفته و با قدرت آتش و زره بهتری نسبت به رزم ناوها، ناوها و ناوشکن ها اهمیتی استراتژیکی فوق العاده ای داشته و نمادی از قدرت ناوگان دریایی یک کشور به شمار می رفتند اما پیشرفت هواپیماهای جنگی و افزایش برد آن ها و همین طور ساخت بمب ها و موشک های هدایت شونده موجب شد تا اهمیت توپ های بزرگ و دوربرد رو به کاهش بگذارد. زره نبردناوها هم به هیچ وجه قدرت حفاظت از آن ها در مقابل برخورد موشک های دارای کلاهک هسته ای را نداشت و مشخص شد که احتمال درگیری بین نبردناوها بسیار پایین است، در نتیجه تمامی کشورها نبردناوهای خود را که هزینه تولید و نگهداری بسیار سنگینی داشتند از نیروی دریایی خارج کردند. هرچند آمریکایی ها در دهه ۱۹۸۰ مجدداً ۴ نبردناو کلاس آیوای ساخت جنگ جهانی دوم خود را به خدمت فراخواندند اما آن ها نیز در اوایل دهه ۱۹۹۰ از فعالیت خارج شده و آخرین آن ها در سال ۲۰۰۶ به طور قطعی از فهرست تجهیزات ارتش خارج شد.
طراحی نبردناوها به مرور در طول زمان با فناوری دگرگون شده است.در سال ۱۹۰۶، نبردناو بریتانیایی هرالدد (به انگلیسی: HMS Dreadnaught Heralded) انقلابی بود در طراحی نبردناوها، و برای سالیان دراز نبردناوهای نوین با نام بی پروا (به انگلیسی: Dreadnought) مورد خطاب قرار می گرفتند.
نبردناوها برای دهه ها نماد افتخار و قدرت نیروهای دریایی و شکوه و توان ملی بودند. نبردناوها یک عامل مهم در نیروهای نظامی و سیاست بودند به طوری که رقابت تسلیحاتی آغاز سدهٔ بیستم بر سر ساختن نبردناوها یکی از دلایل اصلی آغاز جنگ جهانی اول بود، که در آن یکی از بزرگترین برخوردهای ناوگان های دریایی در نبرد یوتلند (به انگلیسی: Battle of Jutland، آلمانی Skagerrakschlacht) اتفاق افتاد.پیمان های دریایی دهه های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ تعداد نبردناوها را محدود کرد ولی باعث پایان تحول در طراحی آنها نشد.