کلمه جو
صفحه اصلی

مبارک


مترادف مبارک : باشگون، پدرام، خجسته، خوش یمن، سعد، فرخ، فرخنده، مبروک، متبرک، مسعود، میمون، نیک پی، همایون

متضاد مبارک : نامبارک، نامیمون

برابر پارسی : فرخنده، پسندیده، خجسته، همایون، شاد

فارسی به انگلیسی

auspicious, blessed, fortunate, happy, congratulations

blessed, auspicious


auspicious, blessed, fortunate, happy


فارسی به عربی

سعید , مبشر بالخیر

فرهنگ اسم ها

اسم: مبارک (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: mobārak) (فارسی: مبارک) (انگلیسی: mobarak)
معنی: دارای برکت و خیر و خوشی، خوش یمن، خجسته، فرخنده، دارای آثار یا تأثیرات خوب

(تلفظ: mobārak) (عربی) دارای آثار یا تأثیرات خوب ، دارای برکت و خیر و خوشی ، خوش یمن ، خجسته ، فرخنده.


مترادف و متضاد

happy (صفت)
راضی، فرخنده، خوشحال، مبارک، خجسته، فرخ، سعید، خوشبخت، سعادتمند، خوش، مسرور، شاد، خرسند، محظوظ، خوش وقت، خندان، سفیدبخت، بانوا

auspicious (صفت)
مساعد، خوشایند، فرخنده، مبارک، خجسته، فرخ، سعید، بختیار

blessed (صفت)
مبارک، سعید، متبارک، خوشبخت

blest (صفت)
مبارک، سعید، متبارک، خوشبخت

باشگون، پدرام، خجسته، خوش‌یمن، سعد، فرخ، فرخنده، مبروک، متبرک، مسعود، میمون، نیک‌پی، همایون ≠ نامبارک، نامیمون


فرهنگ فارسی

بابرکت، برکت یافته، خجسته، فرخجسته
( اسم و صفت ) ۱ - برکت داده با برکت . ۲ - میمون فرخنده خجسته : روزگار مبارک بر تهذیب احوال دین و ترتیب اعمال ملک مصروف گردانیده ... ۳ - مقدس : دست مبارک حضرت رسول ص . ۴ - ( اسم ) نامی است از نامهای مردان (مخصوصا غلامان ) . ۵ - ( بمناسبت مذکور ) غلام : اسیری را بوعده شاد می کن . مبارک مرده ای آزاد میکن . ( نظامی گنجین. گنجوی ) ( یعنی بند. مبارک نامی را که نزدیک مردنست آزاد کن ) . یا حضور مبارک . در خطاب به شاه و بزرگان استعمال کنند : این بنده را عرایضی است که تقدیم حضور مبارک میشود . یا خاطر مبارک . چون از ذهن و خاطر شاه و بزرگان یاد کنند چنین تعبیر آورند : داعی. تعمیر بیلقان از خاطر مبارک سربرزده ...
اول و ثانی میران

فرهنگ معین

(مُ رَ ) (ص . ) ۱ - با برکت . ۲ - خجسته ، فرخنده .

لغت نامه دهخدا

مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) ابن سعید بن حمامی مؤدب . وی از مردم بغداد است . او مکتبی برای کودکان داشت و مردی فاضل و ادیب بود و خطی خوش داشت . در 580 هجری درگذشته است . (از معجم الادباء چ مصر ج 17 ص 53).


مبارک. [ م َ رِ ] ( ع اِ ) ج ِ مَبرَک که خفتنگاه شتر باشد. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ).

مبارک. [ م ُ رَ ] ( ع ص ) برکت کرده شده. ( آنندراج ) ( غیاث ) ( ترجمان القرآن ). با برکت. ( تفسیر ابوالفتوح رازی ج 4 چ 2 ص 231 ). برکت داده شده. و قوله تعالی : و جعلنی مبارکاً أین ما کنت ( قرآن ، 32/19 )؛ ای نفاعاً. ( ناظم الاطباء ): گفت [ مأمون ] ای امام [ رضا] آن نخست دستی بود که بدست مبارک تو رسید؛ من آن چپ را راست نام کردم. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 137 ). مردم به رباطها [ و ] جایهای مبارک همی شدند و دعا همی کردند مگر که فرج یابند از جور ایشان. ( تاریخ سیستان ). || صفتی که به ماه رمضان دهند: رمضان المبارک. این کلمه را صفت آرند برای ماه رمضان. رمضان المبارک. ماه مبارک رمضان. و گاه ماه مبارک گویند و رمضان اراده کنند. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). || از جمله سی و دو نام قرآن یکی مبارک است که حق تعالی فرمود. کتاب ٌ أنزلناه اًلیک مبارک . ( نفایس الفنون ) : و هذا کتاب انزلناه مبارک مصدق الذی بین یدیه. ( قرآن 92/6 ). || بزرگ کرده شده. ( آنندراج ) ( غیاث ).
- حضور مبارک ؛ در خطاب به امیران و بزرگان استعمال کنند؛ این بنده را عرایضی است که تقدیم حضور مبارک می شود.
- خاطر مبارک ؛ چون ازذهن و خاطر شاه و بزرگان یاد کنند چنین تعبیر آرند : داعیه تعمیر بیلقان از خاطر مبارک سر برزده... ( ظفرنامه یزدی ).
- لفظ مبارک ؛ در مقام تعظیم چون از سخن بزرگی یا شاهی یاد کنند این صفت را افزایند : چنانکه گاهگاه بر لفظمبارک راندی که یک حد ملک ما سپاهان است و دیگر ترمد. ( کلیله و دمنه ).
|| خجسته. ( آنندراج ) ( غیاث ). همایون. ( مفاتیح ) ( اوبهی ). فرخنده. ( صحاح الفرس ). قدوس. ( منتهی الارب ). فرخ. فرخنده. میمون. یامن. ایمن. یمین. شگون. بفال نیک. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). خجسته. میمون و کامران و باسعادت و بختیار نیک بخت و با طالع و با برکت و خوش خبر. ( ناظم الاطباء ) :
ای خسرو مبارک یارا کجا بود
جایی که باز باشد پرید ماغ را.
دقیقی.
غلیواج از چه میشوم است از آنکه گوشت برباید
همای ایرا مبارک شد که قوتش استخوان باشد.
عنصری.
در روزگار مبارک این پادشاه لشکرها کشید. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 384 ).
بر کس آزار من مبارک نیست

مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) ابن عبدالرحمن رجوع به برک بن عبداﷲ و تاریخ گزیده صفحات 197 و 198 و مجمل التواریخ و القصص صفحات 292 و 293 شود.


مبارک . [ م َ رِ ] (ع اِ) ج ِ مَبرَک که خفتنگاه شتر باشد. (آنندراج ) (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).


مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) (1254 - 1334 هَ . ق .) ابن صباح بن جابربن عبداﷲبن صباح از اهل عنزة است که به امارت کویت رسید و در آنجا حکومت مستقل ایجاد کرد. مدرسةالمبارکة که در کویت بنام او نام گذاری شده از آثار او است . (از اعلام زرکلی ج 3 ص 832).


مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) ابن ابی الکریم رجوع به «ابن اثیر» و معجم الادباء چ مصر جزء 17 ص 71-77 شود.


مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) ابن احمدبن زیدبن محسن معروف به شریف حسنی . وی از امراء مکه و بمدت دو سال از 1132 تا 1134 والی آنجا بود. پس به یمن رفت و در همانجا به سال 1140 هَ . ق . درگذشت . (از اعلام زرکلی ج 3 ص 831).


مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) ابن فضاله مکنی به ابوفضاله رجوع به همین کلمه و سیره ٔ عمربن عبدالعزیز و عیون الاخبار و تاریخ الخلفا و الاوراق صولی و عقدالفرید شود.


مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) ابن احمدبن مبارک بن موهوب اللخمی . معروف به ابن المستوفی الاربلی ، مکنی به ابوبرکات معروف به شرف الدین (564-637) مورخ و از علمای حدیث و لغت وادب بوده است . وی مردی جلیل القدر بوده است و در اربل بدنیا آمد. در آنجا بدواً والی بود و سپس به وزارت رسید، و درموصل درگذشت . او راست : تاریخ اربل در چهار جلد. النظام در شرح شعر متنبی و ابی تمام در ده جلد. همچنین او را دیوان شعری است . رجوع به روضات الجنات ص 685 و اعلام زرکلی ج 3 ص 831 و ابوالبرکات و ابن مستوفی شود.


مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) ابن شراره مکنی به ابوالخیر، طبیب و از نویسندگان . وی در حلب متولد شد و هم بدانجا نشأت یافت . چون دولت ترک بدانجا رسید به انطاکیه و سپس به صور رفت و در آنجا ماند تا درگذشت . او راست : کتاب «تاریخ » که حوادث ایام خود را در آن ذکر کرده . و «جرائد» که پیش مردم حلب مشهور است . در این کتاب راجع به خراج و درآمد ضیاع سخن رفته است . (از اعلام زرکلی ج 3 ص 831).


مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) ابن طباح . رجوع به ابومحمد شود.


مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) ابن فاخربن محمدبن یعقوب مکنی به ابوالکرم نحوی . در سال 448 متولد شد و در ذی القعده 550 درگذشته است . وی را در باب حرب دفن کرده اند. از ابی الطیب طبری و جوهری و غیرهما استماع حدیث کرده است و به لغت و علم و نحو تسلط داشت . او راست : کتاب المعلم فی نحو. کتاب نحوالعرب . کتاب شرح خطب ادب الکاتب . (از معجم الادباء ج 17 ص 54).


مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) ابن مبارک بن سراج زاهد. رجوع به ابن تعاویذی ابومحمد شود.


مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) ابن ابی طالب معروف به ابن دهان . رجوع به ابن دهان شود.


مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) ابن المبارک بن سعید، ملقب به وجیه الدین ابن دهان واسطی . عالم نحوی (532 - 612 هَ . ق .). در اوسط متولد شد و به بغداد درگذشت و به ترکی و فارسی و رومی و حبشی و زنگی به صراحت سخن میگفت . او راست کتابی در نحو و شعر. (از اعلام زرکلی چ 2، ج 6 ص 152).


مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) ابن المستنصر. مکنی به ابوالمناقب و ملقب به امیر صغیر. سومین پسر مستنصر خلیفه ٔ عباسی . (تجارب السلف ص 355).


مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) ابن کامل بن علی مقلد نصربن منقذ کنانی (526 - 582 هَ . ق .)، ملقب به سیف الدوله مجدالدین . از امراء دولت صلاحیه مصر بود. وی در قلعه ٔ شرزید به دنیاآمد و با توران شاه به یمن رفت و نایب مناب او در زبید شد. آنگاه به دمشق و سپس به مصر رفت . گفته شده است که سلطان صلاح الدین عده ای از طرفداران وی را کشت آنگاه او را بسال 577 هجری حبس کرد و معادل هزار دینار از او گرفت ، سپس او را آزاد کرد. وی بقیه ٔ عمر را با عزت و حرمت زیست و شعرا در مدح او مدیحه ها گفته اند. وی در قاهره درگذشت . (از اعلام زرکلی ج 3 ص 832).


مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) ابن مبارک بن مبارک .مکنی به ابوطالب وی مردی فقیه شافعی و فاضل و زاهد و پرهیزگار بود، و در حسن خط خاصه در قلم ثلث همانندنداشت . در نهم صفر سال 585 هَ .ق . درگذشت . (از معجم الادباء ج 17 ص 56-57). رجوع به غزالی نامه ص 139 شود.


مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ ) اول و ثانی میران . مبارک اول و ثانی دو تن از خاندان سلاطین خاندیش که اولی در سال 844 و دومی در 942 حکومت کرده است . (طبقات السلاطین ص 284-285).


مبارک . [ م ُ رَ ] (اِخ )ابن محمدبن محمدبن عبدالکریم الشیبانی جزری . رجوع به ابن اثیر و مبارک بن ابی الکریم و معجم الادباء ص 238 و اعلام زرکلی ج 1 ص 832 و نامه ٔ دانشوران ج 1 ص 635 شود.


مبارک . [ م ُ رَ ] (ع ص ) برکت کرده شده . (آنندراج ) (غیاث ) (ترجمان القرآن ). با برکت . (تفسیر ابوالفتوح رازی ج 4 چ 2 ص 231). برکت داده شده . و قوله تعالی : و جعلنی مبارکاً أین ما کنت (قرآن ، 32/19)؛ ای نفاعاً. (ناظم الاطباء): گفت [ مأمون ] ای امام [ رضا] آن نخست دستی بود که بدست مبارک تو رسید؛ من آن چپ را راست نام کردم . (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 137). مردم به رباطها [ و ] جایهای مبارک همی شدند و دعا همی کردند مگر که فرج یابند از جور ایشان . (تاریخ سیستان ). || صفتی که به ماه رمضان دهند: رمضان المبارک . این کلمه را صفت آرند برای ماه رمضان . رمضان المبارک . ماه مبارک رمضان . و گاه ماه مبارک گویند و رمضان اراده کنند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || از جمله سی و دو نام قرآن یکی مبارک است که حق تعالی فرمود. کتاب ٌ أنزلناه اًلیک مبارک . (نفایس الفنون ) : و هذا کتاب انزلناه مبارک مصدق الذی بین یدیه . (قرآن 92/6). || بزرگ کرده شده . (آنندراج ) (غیاث ).
- حضور مبارک ؛ در خطاب به امیران و بزرگان استعمال کنند؛ این بنده را عرایضی است که تقدیم حضور مبارک می شود.
- خاطر مبارک ؛ چون ازذهن و خاطر شاه و بزرگان یاد کنند چنین تعبیر آرند : داعیه ٔ تعمیر بیلقان از خاطر مبارک سر برزده ... (ظفرنامه ٔ یزدی ).
- لفظ مبارک ؛ در مقام تعظیم چون از سخن بزرگی یا شاهی یاد کنند این صفت را افزایند : چنانکه گاهگاه بر لفظمبارک راندی که یک حد ملک ما سپاهان است و دیگر ترمد. (کلیله و دمنه ).
|| خجسته . (آنندراج ) (غیاث ). همایون . (مفاتیح ) (اوبهی ). فرخنده . (صحاح الفرس ). قدوس . (منتهی الارب ). فرخ . فرخنده . میمون . یامن . ایمن . یمین . شگون . بفال نیک . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). خجسته . میمون و کامران و باسعادت و بختیار نیک بخت و با طالع و با برکت و خوش خبر. (ناظم الاطباء) :
ای خسرو مبارک یارا کجا بود
جایی که باز باشد پرید ماغ را.

دقیقی .


غلیواج از چه میشوم است از آنکه گوشت برباید
همای ایرا مبارک شد که قوتش استخوان باشد.

عنصری .


در روزگار مبارک این پادشاه لشکرها کشید. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 384).
بر کس آزار من مبارک نیست
اینقدر دیده ام ز طالع خویش .

خاقانی .


عید مبارک است گران پای بخت شاه
چون شاهدان ز خون عدو پر حنا شود.

خاقانی ؟ (از یادداشت لغت نامه ).


و اثر غضب در ناصیه ٔ مبارک او ظاهر گشت . (سندبادنامه ص 76). و آن چندان مساعی حمید و... که ملوک این خاندان مبارک راست . (سندبادنامه ).
راه یقین جوی ز هر حاصلی
نیست مبارک تر از این منزلی .

نظامی .


هست ما را بفرتارک او
همه چیز از پی مبارک او.

نظامی .


نیست مبارک ستم انگیختن
آب خود و خون کسان ریختن .

نظامی .


درپس هر گریه آخر خنده ای است
مرد آخربین مبارک بنده ای است .

مولوی .


ای مبارک خنده اش کو از دهان
مینماید دل چو در از درج جان
نامبارک خنده ٔ آن لاله بود
کز دهان او سواد دل نمود.

مولوی .


خطیب اندرین لختی بیندیشید و گفت این مبارک خواب است که دیدی . (گلستان ، کلیات چ مصفا ص 85). پادشاه را مبارک نباشد چنین شخصی را هلاک کردن . (المضاف الی بدایعالازمان ).
چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی
آن شب قدر که این تازه براتم دادند.

حافظ.


- مبارک پا ؛ مبارک پی . خوش قدم .نیکوپی . با برکت : گفت او را بر مال و شترمن وکیل گردان که او مبارک پا است . (قصص الانبیاء ص 215). و رجوع به مبارک پی شود.
- مبارک پی ؛ خوش قدم . میمون النقیبه . خجسته پی . فرخ پی . فرخنده پی . نیک پی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا):
خسرو مشرق و مغرب ملک روی زمین
شاه مسعود مبارک پی مسعود اختر.

فرخی .


و رجوع به مبارک پا شود.
- مبارک حضور ؛ فرخنده روی . خجسته دیدار :
شنیدم که مردی مبارک حضور
به نزدیک شاه آمد از راه دور.

سعدی .


- مبارک خبر ؛ که خبر خوش دهد. خوش خبر :
الا ای همای همایون نظر
خجسته سروش مبارک خبر.

حافظ.


- مبارک دم ؛ خوش نفس . نیکودم . مسیحانفس . که بیماران را به دعا شفا دهد :
در این شهر مردی مبارک دم است
که در پارسایی چو اویی کم است .

سعدی .


گهی مادرش گفته ام مریم است
که چون ابن مریم مبارک دم است .

نزاری قهستانی .


- مبارک رو ؛ خوش سیما. نیکورو :
مبارک رویم اما در عماری
مبارک بادم این پرهیزکاری .

نظامی .


عروسی را که پروردم به جانش
مبارک روی گردان در جهانش .

نظامی .


- مبارک سخن ؛ نیکوسخن . خوش گفتار :
ای مبارک سخنی کز سخن و برکت او
رادمردان را بر سنگ بروید شمشاد.

فرخی .


- مبارک فال ؛ خجسته فال . (ناظم الاطباء). خوش عیش . گشاده روی و مرد مبارک فال . (منتهی الارب ). خجسته . سعید :
چون بدین طالع مبارک فال
رفت بر تخت شاه خوب خصال .

نظامی .


- مبارک لقا ؛ خوش سیما. خجسته :
ندیم شه شرق شیخ العمید
مبارک لقایی بلند اختری .

منوچهری .


- مبارک مرده ای آزاد کردن ؛ کنایه از محروم نکردن است که اگرچه به وعده ٔ خلف باشد. (گنجینه ٔ گنجوی ) :
اسیری را به وعده شاد می کن
مبارک مرده ای آزاد می کن .

نظامی (از گنجینه ٔ گنجوی ).


یعنی بنده ٔ مبارک نامی که نزدیک مردن است آزاد کن . (گنجینه ٔ گنجوی ).
- || در جهانگیری است که در ایام جاهلیت برای صحت مریض جانوری را گرد سرش گردانده سر میدادند و این عبارت کنایه از آن است که در فرهنگ سید علیه الرحمه بمعنی کار بی ماحصل کردن و اصل قضیه این است که مردی غلامی داشت مبارک نام که شب و روز او را در شکنجه میداشت چون او بمرد گفت مبارک را آزاد کردم و این مثل گردید. خواجه نظامی در خسرو شیرین گوید :
به عشوه عاشقی را شاد می کن
مبارک مرده ای آزاد می کن .

(از آنندراج ) (از فرهنگ رشیدی ).


دل سرو از خرامی شاد کردی
مبارک مرده ای آزاد کردی .

میرزاجلال اسیر (از آنندراج ).


- مبارک نفس ؛ مبارک دم . نیکودم . خوش نفس . خجسته گفتار. که دم و گفتار فرخنده دارد : گفت تو پادشاهی و پادشاه زاده وزیری باید وزیرزاده و مبارک نفس . (تاریخ بخارا).
سخت مبارک نفس است این صبا
یک نفس و اینهمه تأثیربین .

جمال الدین عبدالرزاق .


چنین بلبلی در گلستان او
مبارک نفس باد برجان او.

نظامی .


بگفت ای جلیس مبارک نفس
نخوردم به حیلتگری مال کس .

سعدی .


جهاندار گفت ای مبارک نفس
نماند خرد چون درآید هوس .

امیرخسرو.


- مبارک نهاد ؛ مسعود و پاکیزه سرشت . (ناظم الاطباء). خوش طینت . نیکونهاد :
یکی هاتف از غیبش آوازداد
که ای نیک بخت مبارک نهاد.

سعدی .


به شهری در از شام غوغا فتاد
گرفتند پیری مبارک نهاد.

سعدی .


الا ای بزرگ مبارک نهاد
جهان آفرینت نگهدار باد.

سعدی .


|| نامی است که بیشتر بندگان را می نامند. (ناظم الاطباء). نامی است از نامهای مردان مخصوصاً غلامان زر خرید، خاصه سیاهان . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || به مزاح به کسی که گوید مبارک باشد، گویند مبارک غلام شماست . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || در طب ، جید. سلیم . مقابل ردی . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). || (اِ) کوفت . آتشک . سیفلیس . رجوع به «حب افرنجی » در همین لغت نامه شود.

مبارک . [ م ُ رَ] (اِخ ) ابن حسن بن احمدبن علی بن فتحان منصور شهرزوری ، مکنی به ابوالکرم ، مقری و در قراآت سرآمد و عالم بود وی در بیست و دوم ذی الحجه سال 550 درگذشت و در «دکه ٔ بشرحافی » در باب حرب بغداد دفن شده است . او راست : کتاب مصباح فی القراآت . و وی را روایات عالیه است .وی حدیث را از ابی الفضل احمدبن حسن جیرون الامین و غیره نقل کرده است . (از معجم الادباء چ مصر ج 17 ص 52).


فرهنگ عمید

۱. بابرکت، برکت یافته، خجسته، فرخجسته، فرخنده.
۲. عنوانی احترام آمیز برای اعضای بدن: دست مبارک، خاطر مبارک.
۳. (شبه جمله ) برای بیان تهنیت به کار می رود: عیدتان مبارک.
۴. فرخنده، خجسته (در ترکیب با کلمۀ دیگر ): مبارک قدم.
۵. (اسم ) [قدیمی] از اسامی رایج برای غلامان و بردگان، برده، غلام.

دانشنامه عمومی

مبارک ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
مبارک (شهر)
مبارک (عروسک خیمه شب بازی)
مبارک (فیلم)

مبارک (خیمه شب بازی). مبارک یکی از شخصیت های نمایش های عامیانه است که همواره با نام هایی چون مبارک و گاهی یاقوت میان مردم شهرت دارد. او با صراحت و طنز و شیطنتی ظریف، سال های سال محور اصلی تصادمات خنده آور در خیمه شب بازی بوده است. او دارای شخصیتی شوخ طبع و جسور بوده که در برخورد با عروسک هایی همچون سلطان سلیم مسائل سیاسی و اجتماعی را با گفتاری طنزآمیز و جمله هایی نیش دار بیان می کرد و شخصیت دوست داشتنی او باعث رونق خیمه شب بازی می شد.
خیمه شب بازی و پیشینه آن، پیرایه یغمایی
در خیمه شب بازی مردی به نام مرشد کنار خیمه می نشست و با تنبک، موسیقی ضربی می نواخت. مرشد گاهی هم آوازهای محلی می خواند یا این وظیفه را به بچه مرشد می سپرد. گفته های عروسک ها به خصوص مبارک نامشخص و خنده دار بود، زیرا از صفیر یا سوتک هایی که در دهان عروسک گردان ها بود تولید می شد. مرشد ضمن گفتگو با مبارک، قبل از این که جمله خود را بیان کند، با لحنی استفهامی جمله مبارک را تکرار می کرد تا تماشاگران معنی آن ها را بفهمند. در بیشتر مواقع مبارک مرشد را بابا می خواند.

مبارک (شهر). مبارک (شهر) (به لاتین: Muborak) یک منطقهٔ مسکونی در ازبکستان است که در استان قشقه دریا واقع شده است.
فهرست شهرهای ازبکستان
مبارک ۳۱٬۴۵۵ نفر جمعیت دارد.

مبارک (عروسک خیمه شب بازی). مبارک یکی از شخصیت های نمایش های عامیانه است که همواره با نام هایی چون مبارک و گاهی یاقوت میان مردم شهرت دارد. او با صراحت و طنز و شیطنتی ظریف، سال های سال محور اصلی تصادمات خنده آور در خیمه شب بازی بوده است. او دارای شخصیتی شوخ طبع و جسور بوده که در برخورد با عروسک هایی همچون سلطان سلیم مسائل سیاسی و اجتماعی را با گفتاری طنز آمیز و جمله هایی نیش دار بیان می کرد و شخصیت دوست داشتنی او باعث رونق خیمه شب بازی می شد.
در خیمه شب بازی مردی به نام مرشد کنار خیمه می نشست و با تنبک، موسیقی ضربی می نواخت. مرشد گاهی هم آوازهای محلی می خواند یا این وظیفه را به بچه مرشد می سپرد. گفته های عروسک ها به خصوص مبارک نامشخص و خنده دار بود، زیرا از صفیر یا سوتک هایی که در دهان عروسک گردان ها بود تولید می شد. مرشد ضمن گفتگو با مبارک، قبل از این که جمله خود را بیان کند، با لحنی استفهامی جمله مبارک را تکرار می کرد تا تماشاگران معنی آن ها را بفهمند. در بیشتر مواقع مبارک مرشد را بابا می خواند.

مبارک (فیلم ۱۳۹۵). مبارک اولین فیلم رئال انیمیشن ایرانی به کارگردان محمدرضا نجفی امامی و نویسندگی بهروز واثقی است که در سال ۱۳۹۳ ساخته و در ۱۳۹۵ اکران شد.
الناز شاکردوست
امیر رهبری
داوود شعبانی نصر
منوچهر آذر
حسن کریم خان زند
مرجان سپهری
نکته مهم جدا از شخصیت های عروسکی که به صورت انیمیشن ساخته شده، در این فیلم از حیوانات سینمایی به مربیگری امیر رهبری و فرزین برزگر استفاده شده است.
داستان این فیلم در مورد پیرمردی است که به حرفه نقالی مشغول است و ابزار کارش، عروسک های شخصیت های شاهنامه است. گل پری (الناز شاکردوست) نوه پیرمرد نقال است که با جان گرفتن این عروسکها زندگی اش تغییر می کند، اسی پلنگ (امیر رهبری) صاحب اسباب بازی فروشی به دستور اژدهاک عروسک های شاهنامه را میدزد و داستان مهیجی آغاز می شود.

مبارک (فیلم ۲۰۱۷). مبارک (به هندی: Mubarakan) فیلمی است محصول سال ۲۰۱۷ و به کارگردانی آنیس بازمی است. در این فیلم بازیگرانی همچون آنیل کاپور، آرجون کاپور، ایلیانا دی کروز، آتیا شتی، نها شارما، راتنا پاتاک، راهول دو، پاوان مالهوترا، سانجای کاپور ایفای نقش کرده اند.
۲۸ ژوئیه ۲۰۱۷ (۲۰۱۷-07-۲۸)

مبارک (فیلم). مبارک اولین فیلم رئال انیمیشن ایرانی به کارگردان محمدرضا نجفی امامی و نویسندگی بهروز واثقی است که در سال۱۳۹۳ ساخته و در ۱۳۹۵ اکران شد.
نکته مهم جدا از شخصیت های عروسکی که به صورت انیمیشن ساخته شده، در این فیلم از حیوانات سینمایی به مربیگری امیر رهبری استفاده شده است.
لازم به ذکر است بازی در این نوع فیلم ها بسیار سخت است چون بازیگر باید از قوه تخیل خود استفاده کرده و شخصیت های انیمیشنی را تصور کند، که الناز شاکردوست و امیر رهبری به خوبی از پس این امر بر آمدند، و همچنین بازیگری حیوانات سینمایی که باید به دنبال شخصیت های انیمیشنی راه می افتادند و با آنها ارتباط برقرار میکردند که بسیار کار را دشوار میکرد اما با تدبیر و مربیگری امیر رهبری (پدر خوانده حیوانات سینمایی ایران) این امر به راحتی انجام شد.

فرهنگ فارسی ساره

خجسته، فرخنده، همایون


دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی بُورِکَ: مبارک باد - پربرکت باد
معنی مُّبَارَکاً: دارای خیر بسیار شده - صاحب برکت شده(کلمه مبارک از مصدر مبارکه باب مفاعله از ثلاثی مجرد برکت است و برکت به معنای خیر بسیار ، و مبارک به معنای محلی است که خیر کثیر به آنجا افاضه میشود . و این کلمه در مورد هم برکات دنیوی استفاده می شود و هم اخروی )
معنی مُّبَارَکَةٍ: دارای خیر بسیار شده - صاحب برکت شده(کلمه مبارک از مصدر مبارکه باب مفاعله از ثلاثی مجرد برکت است و برکت به معنای خیر بسیار ، و مبارک به معنای محلی است که خیر کثیر به آنجا افاضه میشود . و این کلمه در مورد هم برکات دنیوی استفاده می شود و هم اخروی )
معنی مَسِیحُ: لقب حضرت عیسی بن مریم علی نبینا و علیه السلام (مسیح به معنای ممسوح (مسح شده)است و اگر آن جناب را به این نام نامیدند ، به این مناسبت بوده که آن جناب ممسوح به یمن و برکت و یاممسوح به تطهیر از گناهان بوده و یا با روغن زیتون تبرک شده ممسوح گشته ، چون ان...
معنی مُبَوَّأَ: جایگاه - مسکن (عبارت " مُبَوَّأَ صِدْقٍ "یعنی خدای سبحان بنی اسرائیل را در مسکنی سکنی داد که در آن ، آنچه انسان از مسکن انتظار دارد موجود بوده است . یعنی هم آب و هوای خوبی داشت وهم سرزمینش پر از برکات و دارای وفور نعمت بودو آن مسکن عبارت بود از نوا...
معنی مُحَمَّدٌ: نام مبارک پیامبر گرامی اسلام ، آخرین و برترین پیامبر خدا صلی الله علیه وآله وسلّم به معنی ستوده شده (- از رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) پرسیدند : چرا به نام احمد و محمد و بشیر و نذیر نامیده شدید . فرمود : اما "محمّد" نامیده شدم ، بدین جهت که من در ...
ریشه کلمه:
برک (۳۲ بار)

«مبارک» به معنای پر برکت و پر فایده است، و کعبه از این جهت مبارک است که هم از نظر معنوی و هم از نظر مادی در یکی از پربرکت ترین سرزمین های جهان قرا گرفته. «مبارک» از مادّه «برکت» به معنای سودمند و جاویدان و پردوام است.

جدول کلمات

موج, فرخنده

پیشنهاد کاربران

1ـ سرچشمه ی برکت. 2ـ آرزوی پرستش خداوند توسط همه ی انسان ها در همه ی زمان ها. نام خداوند متبارک یا مبارک باد یعنی همواره ستوده یا پرستیده باد. 3ـ آرزوی سرانجام نیکوکردن. ( زمانی که در ازدواج به عروس و داماد می گویند مبارک باشد ) آرزوی بهره برداری خوب کردن. ( زمانی که برای خرید کالا یا خانه به کسی می گویند مبارک باشد )

پایدار همیشگی اثر

فرخنده

به جای مبارک میشود گفت پیروز باد یا ایدون باد یا شادباد شادباش باد

پر خیر و برکت، ﻛﻠﻤﻪ [ﻣﺒﺎﺭﻙ] ﺍﺯ [ﺑﺮﻛﺖ] ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎﻱ ﺧﻴﺮ ﭘﺎﻳﺪﺍﺭ ﻭ ﺿﺪ ﺁﻥ ﻛﻠﻤﻪ [نحس یاﺷﻮم] ﺍﺳﺖ.
ﻣﺮﺍﺩ ﺍﺯ ﺷﺐ ﻣﺒﺎﺭﻙ، ﻫﻤﺎﻥ ﺷﺐ ﻗﺪﺭ ﺍﺳﺖ.

باشگون، پدرام، خجسته، خوش یمن، سعد، فرخ، فرخنده، مبروک، متبرک، مسعود، میمون، نیک پی، همایون


مثلا بکسی بره ارایشگاه میگن مبارکه چیمیش

مبارکت


کلمات دیگر: