لنگر انداختن

اثر لنگر انداختن (به انگلیسی: Anchoring Effect)، یکی از سوگیری های شناختی است که در تصمیمات، قضاوت ها و در نهایت رفتار و باورهای فرد تأثیر به سزایی دارد.
طبق « اثر لنگر انداختن»، معمولاً اولین گزینه های ارائه شده، تأثیر به سزایی را در انتخاب افراد بین گزینه های موجود دارند. زمانی که سوزن فکر و تصمیم گیری فرد، بر روی مورد خاصی گیر کند، تصمیم گیری ها و قضاوت های آتی وی، در طی مقایسه موارد موجود با مورد یا موارد اولیه شکل می گیرند.
اثر لنگر انداختن، اولین بار توسط آموس تورسکی و دنیل کانمن مطرح شد. آن ها در مطالعه خود شرکت کنندگان را به دو گروه تقسیم کردند. به هر دو گروه برای حل حاصل ضرب فقط پنج ثانیه فرصت داده شد:
از دستهٔ اول خواسته شد تا حاصل ضرب اعداد یک تا هشت را محاسبه کنند.۸×۷×۶×۵×۴×۳×۲×۱