مهلبی

مهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب علی بن ابان و علی بن احمد و علی بن معاویه . رجوع به علی مهلبی در ردیف خود شود.

مهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب فضل بن روح ، عامل هارون الرشید. رجوع به فضل در ردیف خود شود.

مهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (ص نسبی ) نسبت است به مهلب ، ابوسعید. (از الانساب سمعانی ). || قسمی از تراش و اندام قلم . (از نوروزنامه ).

مهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب حسن بن احمد. رجوع به حسن مهلبی در ردیف خود شود.

مهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب حسن بن محمدبن علی حلبی . رجوع به حسن مهلبی در ردیف خود شود.

مهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب حسن بن محمدبن هارون ، وزیر معزالدوله . رجوع به حسن مهلبی شود.

مهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب داودبن یزیدبن حاتم . رجوع به داود در ردیف خود شود.

مهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب عبداﷲبن یزیدبن حاتم . رجوع به عبداﷲ در ردیف خود شود.

مهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب محمدبن یزیدبن حاتم ، امیر اهواز از جانب امین عباسی . وی در مقابل طاهربن حسین مقاومت کرد و با او جنگید و سرانجام به سال 196 هَ . ق . به قتل رسید. (از الاعلام زرکلی ج 8 ص 15 از تاریخ طبری ).

مهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب مروان بن سعیدبن عباد شاعر. رجوع به مروان در ردیف خود شود.

مهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب نصربن حبیب . رجوع به نصر در ردیف خود شود.

مهلبی . [ م ُ هََ ل ْ ل َ ] (اِخ ) لقب یزیدبن محمدبن مهلب بن مغیرة. رجوع به یزید در ردیف خود شود.