نیک نامی

خوش نامی : (( و ببرکات آن مکارم اخلاق صیت جهان نوردش به نیکنامی و احدوث. جمیل در اقالیم جهان سایر تراست . ) )

نیک نامی. ( حامص مرکب ) حسن شهرت. خوش نامی. نیک نام بودن :
جز از نیک نامی و فرهنگ و داد
ز رفتار گیتی مگیرید یاد.به آسایش و نیک نامی گرای
گریزان شو از مرد ناپاک رای.اگر توشه مان نیک نامی بود
روان مان بدان سر گرامی بود.کس نیابد به هیچ روی و نیافت
نیک نامی به زرق و حیلت و فن.به نیک نامی اندر جهان زیاد و مباد
به جز به نیکی نام نکوش در افواه.با بردباری طبع او متفق
با نیک نامی جود او مقترن.ز بی رنجی نیاید نیک نامی.به رنج است آن کش هنرها مه است
نکوکاری و نیک نامی به است.بقای سرمد در نیک نامی است به حق
به نیک نامی بادا بقای تو سرمد.حکیم سوزنی ازبهر نیک نامی خویش
چشید آب حیات سخن ز عین حیا.یکی جامه در نیک نامی بپوش
دگر جامه ها را به نیکی فروش.جهان نیمی زبهر شادکامی است
دگر نیمه زبهر نیک نامی است.چو دوزی صد قبا در شادکامی
بدر پیراهنی در نیک نامی.ذره ای گر نیک نامی بایدت
در همه کاری تمامی بایدت.هوی و هوس خرمنش سوخته
جوی نیک نامی نیندوخته.وگر پرورانی درخت کرم
بر نیک نامی خوری لاجرم.دگر به خفیه نمی بایدم شراب و سماع
که نیک نامی در کیش عاشقان ننگ است.نیک نامی خواهی ای دل با بدان صحبت مدار
خودپسندی جان من برهان نادانی بود.خواهم شدن به بستان چون غنچه با دلی تنگ
وآنجا به نیک نامی پیراهنی دریدن.دامنی گر چاک شد در عالم رندی چه باک
جامه ای در نیک نامی نیز می باید درید.