پل چینود یا چینوت (زبان اوستایی: Činvat Peretum) پل داوری درگذشتگان در عقاید زرتشتی است. آن را برابر با پل صراط در دین اسلام دانسته اند.
پل صراط
فرشگرد
رستاخیز
پل چینوَت که در اشتودگاه اوستا به آن اشاره شده است، از دو بخش چینوت که در اوستایی بمعنی «جدا کننده» است و پِرِتو بمعنی «پل» تشکیل شده است و این پل جداکننده پرهیزکاران از بدکرداران است.همچنین هم اکنون برزنی به نام «شناط» که عربی شدهٔ همین واژهٔ «چینوَت» است، در فراز شهر ابهر در استان زنگان (زنجان عربی) وجود دارد.
آنچه در مورد پل چینوت تصور می شود تیغی تیز و شمشیرگونه است که ابعاد آن هریک ۹ نیزه است و برقله کوهی اساطیری به بلندی یکصد مرد بنام «تیره» قرار دارد. این پل از تیره که بلندترین قله البرز است تا عرش کشیده می شود به عنوان شاهینِ ترازوی ایزد رشن است، سگی مینوی برسر پل حاضر بوده و دوزخ نیز در زیر آن قرار دارد. بنا به عقاید زرتشتی روان درگذشته تا سه روز بر بالین تن حاضر و به آن متصل است و پس از آن در سپیده دم روز چهارم روان برای داوری به سر پل چینوت می رسد و در آنجا در دادگاهی که به داوری ایزد مهر و باحضور ایزدانی چون سروش، رشن و اشتاد برگزار می شود، به حساب کارهای نیک و بد وی رسیدگی می شود. اگر پرهیزکار بوده، کفه ترازوی نیکی وی بر بدی سنگینی کند تیغه به پهنا می ایستد و گزندی به او نمی رساند، سپس بادی خوش وزیده و در آن باد دختری زیبا که تجسم اعمال او است بر او ظاهر شده و به راهنمایی او از نردبان سه پله ای که نماد اندیشه، گفتار و کردار نیک است به گروتمان (بهشت برین) وارد می شود. اگر بدکار باشد عجوزه ای بر وی ظاهر شده و به گفته عجوزه و از ترس آن علی رغم میل باطنی روان بر تیغ می رود و در سه گام که نماد اندیشه، گفتار و کردار بد است بریده شده و به دوزخ می افتد. در هنگام عبور از پل مانعی وجود دارد که هم روان نیکوکاران و هم روان بدکاران با آن مواجهند و آن رودخانه ایست که از اشک سوگواران پدید آمده و بیانگر این است که در تعلیمات دینی زردشتی سوگواری مؤمنان را از سوگواری بیش از حد بر متوفی منع می کردند. نیز در باورهای اسطوره ای آمده که پل چینوت دورو دارد برای نیکوکاران عریض و گشاده است و برای بدکاران مانند لبه تیغ باریک و تیز است. دینکرد (کتاب۹، فصل ۱۹، بند ۳) یک سر این پل را بر فراز دایتی در ایران ویج و سر دیگرش را بر فراز البرز می داند. در بندهش آمده است: که چکاد دایتی آن است که در میان جهان به بالای یکصد مرد است، که چینود پل بر او ایستد. روان را بدان جای آمار کنند.
پل صراط
فرشگرد
رستاخیز
پل چینوَت که در اشتودگاه اوستا به آن اشاره شده است، از دو بخش چینوت که در اوستایی بمعنی «جدا کننده» است و پِرِتو بمعنی «پل» تشکیل شده است و این پل جداکننده پرهیزکاران از بدکرداران است.همچنین هم اکنون برزنی به نام «شناط» که عربی شدهٔ همین واژهٔ «چینوَت» است، در فراز شهر ابهر در استان زنگان (زنجان عربی) وجود دارد.
آنچه در مورد پل چینوت تصور می شود تیغی تیز و شمشیرگونه است که ابعاد آن هریک ۹ نیزه است و برقله کوهی اساطیری به بلندی یکصد مرد بنام «تیره» قرار دارد. این پل از تیره که بلندترین قله البرز است تا عرش کشیده می شود به عنوان شاهینِ ترازوی ایزد رشن است، سگی مینوی برسر پل حاضر بوده و دوزخ نیز در زیر آن قرار دارد. بنا به عقاید زرتشتی روان درگذشته تا سه روز بر بالین تن حاضر و به آن متصل است و پس از آن در سپیده دم روز چهارم روان برای داوری به سر پل چینوت می رسد و در آنجا در دادگاهی که به داوری ایزد مهر و باحضور ایزدانی چون سروش، رشن و اشتاد برگزار می شود، به حساب کارهای نیک و بد وی رسیدگی می شود. اگر پرهیزکار بوده، کفه ترازوی نیکی وی بر بدی سنگینی کند تیغه به پهنا می ایستد و گزندی به او نمی رساند، سپس بادی خوش وزیده و در آن باد دختری زیبا که تجسم اعمال او است بر او ظاهر شده و به راهنمایی او از نردبان سه پله ای که نماد اندیشه، گفتار و کردار نیک است به گروتمان (بهشت برین) وارد می شود. اگر بدکار باشد عجوزه ای بر وی ظاهر شده و به گفته عجوزه و از ترس آن علی رغم میل باطنی روان بر تیغ می رود و در سه گام که نماد اندیشه، گفتار و کردار بد است بریده شده و به دوزخ می افتد. در هنگام عبور از پل مانعی وجود دارد که هم روان نیکوکاران و هم روان بدکاران با آن مواجهند و آن رودخانه ایست که از اشک سوگواران پدید آمده و بیانگر این است که در تعلیمات دینی زردشتی سوگواری مؤمنان را از سوگواری بیش از حد بر متوفی منع می کردند. نیز در باورهای اسطوره ای آمده که پل چینوت دورو دارد برای نیکوکاران عریض و گشاده است و برای بدکاران مانند لبه تیغ باریک و تیز است. دینکرد (کتاب۹، فصل ۱۹، بند ۳) یک سر این پل را بر فراز دایتی در ایران ویج و سر دیگرش را بر فراز البرز می داند. در بندهش آمده است: که چکاد دایتی آن است که در میان جهان به بالای یکصد مرد است، که چینود پل بر او ایستد. روان را بدان جای آمار کنند.
wiki: پل چینود