کلمه جو
صفحه اصلی

اواقی

فرهنگ فارسی

جمع اوقیه
جمع اوقیه

لغت نامه دهخدا

اواقی. [ اَ ] ( ع اِ ) نی جولاهه که بر آن پود میباشد. || ج ِ واقیة. رجوع به واقیه شود. || ج ِ اوقیة. ( منتهی الارب )( ناظم الاطباء ). و آن چهل درم سنگ باشد. ( آنندراج ).

اواقی. [ اَ قی ی ] ( ع اِ ) ج ِ اوقیه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به ماده قبل شود.

اواقی . [ اَ ] (ع اِ) نی جولاهه که بر آن پود میباشد. || ج ِ واقیة. رجوع به واقیه شود. || ج ِ اوقیة. (منتهی الارب )(ناظم الاطباء). و آن چهل درم سنگ باشد. (آنندراج ).


اواقی . [ اَ قی ی ] (ع اِ) ج ِ اوقیه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). رجوع به ماده ٔ قبل شود.



کلمات دیگر: