بدائیه

فرهنگ فارسی

گروهی که بدائ را درباره خداوند متعال جایز می دانند .

لغت نامه دهخدا

( بدائیة ) بدائیة. [ ب َ ئی ی َ ] ( اِخ ) گروهی که بداء را درباره خداوند متعال جایزمی دانند. ( از تعریفات جرجانی ). از غلاة شیعه که بداءرا درباره حق تعالی جایز دانسته اند. اینان گویند مانعی ندارد که خداوند فعلی را اراده کند سپس چیزی او را آشکار شود که پیش از اراده آن فعل بر او پوشیده بود و از اراده خود منصرف شود. ( از شرح المواقف از کشاف اصطلاحات الفنون ). و رجوع به بداء و بدایی شود.

بدائیة. [ ب َ ئی ی َ ] (اِخ ) گروهی که بداء را درباره ٔ خداوند متعال جایزمی دانند. (از تعریفات جرجانی ). از غلاة شیعه که بداءرا درباره ٔ حق تعالی جایز دانسته اند. اینان گویند مانعی ندارد که خداوند فعلی را اراده کند سپس چیزی او را آشکار شود که پیش از اراده ٔ آن فعل بر او پوشیده بود و از اراده ٔ خود منصرف شود. (از شرح المواقف از کشاف اصطلاحات الفنون ). و رجوع به بداء و بدایی شود.

دانشنامه آزاد فارسی

بَدائیه
(بداء در لغت به معنی ظاهرشدن و در اصطلاحِ کلام به معنی دگرگون شدنِ علم، اراده و امر) جماعتی از غُلات شیعه و طرفداران نظریۀ بداء. آنان بداء را در معنای نامعقول آن بر خداوند روا می دانند و می گویند خدا بعضی چیزها را اراده می کند و بعد پشیمان می شود و با باطل کردنِ آن، امری دیگر برقرار می کند. به عقیدۀ بدائیه از اموری که خدا اراده کرده و سپس پشیمان شده، خلافتِ خلفای ثلاثه است. از بدائیه در منابع معتبر ملل و نحل و فِرَق، به مثابۀ فرقه ای مستقل یا یکی از غلات شیعه، سخنی در میان نیست و گویا این عنوان از قرن ۸ق پدید آمد و به آثار متأخران راه یافت. کیسانیه در معنی منفی و نامعقول بداء (پشیمانی خداوند از ارادۀ خود و تغییر رأی) و امامیه در معنی مثبت و عقلانی آن (جایزدانستن بداء بر خداوند)، بدائی به شمار می روند.

wikijoo: بداییه

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] بدائیّه گروهی از غلات می‏باشند.
بدائیه کسانی را گویند که بداء را در حق خدا جایز می‏دانند و گفته‏اند مانعی ندارد که خدا، حکمی را صادر کند و بعد از مدتی مخالف آن حکمی دیگر صادر نماید و کاری را بخواهد و قبل از انجام آن خلاف آن را بخواهد.

منبع
کتاب فرهنگ علم کلام، احمد خاتمی، ص۷۶. رده های این صفحه : غلات | فرق و مذاهب

wikifeqh: بدائیه

کلمات دیگر: