ماگاتاما

ماگاتاما (به ژاپنی: 勾玉 یا 曲玉)، اشیاء کوچک و خمیده ای هستند که متعلق به دوره پیش از تاریخ ژاپن از پایان دوره جومون تا دوره کوفون هستند که تقریباً از ۱۰۰۰ قبل از میلاد تا قرن ششم میلادی را در بر می گیرد. این اشیاء را بعنوان جواهرات از سنگ های ابتدایی و مواد بدست امده از زمین می ساختند اما در پایان دوره کوفون آنها را تنها از یشم سبز می ساختند که در مراسم مذهبی بکار می رفتند. شواهد باستان شناسی نشان می دهند که ماگاماتا تنها در منطقه خاصی از ژاپن ساخته می شده است و از طریق مسیرهای تجاری در مجمع الجزایر ژاپن پخش می شده اند.
ماگاتاما ابتدا در اواخر دوره جومون در ژاپن پدیدار شد. در این دوران ماگاتاما را با مواد ساده و در دسترسی همچون رس، تالک، اسلیت، کوارتز، گنیس، سنگ قولنج، نفریت و سرپنتینیت می ساختند. این ماگاتاماها از یکنواختی شکل و موادی که در دوره های بعد دیده می شد برخوردار نبودند. ماگاتاماهای این دوره دارای شکل های غیریکنواخت بودند و بسته به منطقه آنها با ییکدیگر متفاوت بودند؛ به همین دلیل آنها را ماگاتامای عصر سنگ می خواندند. آنها را با تقلید از دندان های حیوان های بزرگ و با سوراخی در انتهایشان می ساختند. تحقیقات جدید بیان می کنند که اینها شاید تنها برای تزیین استفاده می شده اند و ربطی به ماگاتاماهای دوران بعدی نداشته اند. به نظر می رسد ماگاتاماها از ابتدای این دوره تا انتهای آن از یک وسیله تزیینی به ابزاری آیینی و مهم تغییر کاربری داده باشند.
در کوجیکی و نیهون شوکی، که هر دو در قرن هشتم کامل شده اند، بسیار از ماگاتاما نام برده شده است. از آن در فصل اول نیهون شوکی که درباره اساطیر ژاپن حرف زده می شود نام برده شده است. سوسانو، خدای دریا و طوفان، از تامانویا نو میکوتو (خدای جواهرسازی) پانصد ماگاتاما می گیرد و آنها را به آسمان برده و به خواهرش آماتراسو (الهه خورشید) می دهد و او با بخشی از آن خداهای دیگر را می آفریند. تامانویا نو میکوتو همچنان به عنوان خدای ماگاتاما و شیشه باقی می ماند. در افسانه ها آمده که آماتراسو بعدها خود را در غاری محبوس می کند. آمانوکویانه نومیکوتو ماگاتاما و اشیای دیگری را بر پانصد شاخه درخت ساکاکی می آویزد تا بتواند آماتراسو را به بیرون آمدن از غار ترغیب کند. در کتاب نیهون شوکی آمده که در سال ۵۸ و در دوره امپراتور سوینین، سگی یک موجینا (یک گونه از گورکن) را کشت و در میان معده او یک ماگاتاما پیدا شد. آن را به امپراتور سوینین تقدیم کردند و او آنرا مقدس شمرده و به معبد ایسونوکامی داده که گفته می شود هم اکنون نیز در آنجا نگهداری می شود. در نیهون شوکی آمده که در دوره امپراتور چوآی، او به تسوکوشی (امروزه با نام کیوشو شناخته می شود) رفته و در آنجا به او درخت ساکاکی بزرگی که ماگاتاما و اشیای مقدس دیگر بر آن آویزان بوده اند تقدیم شده است.